احمدزاده کارگردان مهمانی کامی: دولت ایران باید به این فیلم افتخار کند/ بعید می دانم بتواند فیلمم اکران شود

احمدزاده که فیلم «مهمانی کامی‌» او یکی از فیلم‌های متقاضی جشنواره سی و دوم بوده است، داشتن یا نداشتن پروانه نمایشش به عنوان یکی از جنجال‌های این روز‌های سینمای کشور تبدیل شده است (فیلم مهمانی کامی اولین فیلم سینمایی من خواهد ماند). همچنین این کارگردان چندی پیش نداشتن پروانه ساخت فیلم را به کلی تکذیب کرده و در مصاحبه‌ای با خبرگزاری فارس عنوان نمود پروانه ساخت این فیلم ابتدا با نام «چالوس» صادر شد که بلافاصله پس از صدور پروانه ساخت فیلمبرداری را آغاز کردیم و تمامی اخباری که مبنی برعدم داشتن پروانه ساخت از سوی این فیلم منتشر می‌شود را تکذیب می‌کنم.

به گزارش سلام سینما، این کارگردان در ۲ آذر ماه در جشنواره فیلم سیاه شب در تالین، مصاحبه‌ای انجام داده است که متناقض با صبحت‌های اخیرش مبنی بر داشتن پروانه ساخت و نمایش است. متن این مصاحبه در سایت آی.فور.فیلم چاپ شده، که ترجمه آن در ادامه آمده است.

ویلکینسون: در بیانیه کارگردان برای فیلم، شما می‌گویند هیچ "بیانیه ایدئولوژیک" در فیلم وجود ندارد، اما استعاره نسبتا بزرگ در بخش ماشینی که آن‌ها در حال رانندگی در اطراف هستند وجود دارد، می‌توانید در مورد این واقعیت که نام شخص بازیگر مرد مرده فیلم امید، به معنی امید و آرزو است، صحبت کنید :
علی احمدزاده: بسیاری از ما نسل جوان در ایران دارای امید مرده هستیم. بسیار منتظریم، شاید برای یک معجزه، که چیزی اتفاق می افتد - ممکن است اتفاق بیافتد اما ممکن است اتفاقی هرگز نیافتد.

ویلکینسون: ساخت این فیلم چقد برای شما سخت بود؟ من می‌دانم که یک محیط زیرزمینی خلاق در ایران وجود دارد.
احمدزاده: ساخت چنین فیلم‌های زیرزمینی‌ای بسیار پر زحمت است. من سه سال بابت ساخت آن صرف کردم، زمان بسیاری را منتظر ماندم تا کمیته به من گواهی‌ای برای ساخت فیلم و یا نمایش آن بدهد -که این اتفاق نیافتد- بعد زمان زیادی برای پیدا کردن بودجه صرف نمودم. بنابراین انجام اینکار بسیار سخت و زمان‌بر است.

ویلکینسون: به طور کلی کار چقدر برای کارگردان‌ها در ایران سخت است؟ بعضی از کارگردان‌ها کشور را ترک کرده‌اند و به صورت قانونی به خاطر فیلم‌هایشان نمی‌توانند به کشور برگردند.
احمد‌زاد: به طور کلی، ساخت فیلم برای کسانی که به صورت مستقل کار می‌کنند دارای خطر است. اما من سعی نکردم چیز بسیار بد در مورد ایران بگویم . من نمی‌خواهم چنین کاری کنم که به مردم بگویم ایران جای بسیار بدی برای زندگی است. این فیلمی نیست که از خط قرمز‌ها گذشته باشد که lمشکلی برای من رخ دهد. من فقط می‌خواهم یک گروه از مردم را نشان دهم که آن‌ها تنها می‌خواهند خوشحال باشند، پارتی داشته باشند و این‌ها زندگی متفاوتی دارند. به نظر من، دولت ایران باید به این فیلم افتخار کند و حتی فیلم را دوست داشته باشد، زیرا فیلم‌های بسیاری در مورد ایران ساخته می‌شود که مشکلات و قسمت‌های سیاه را نشان می‌دهد اما بخش بروز آن را نمایش می‌دهد، زندگی مردمی که خوشحالند و زندگی خوب و جذابی دارند.

ویلکینسون: آیا می توانید به من کمی در مورد نقش زنان در این فیلم بگویید؟ به ویژه آنکه در این فیلم دو زن  بخش زیادی از مکالمات فیلم را به خود اختصاص داده‌اند. زیرا در اغلب فیلمهای ایرانی می‌بینیم مرد نقش غالب را دارد یا مردان در بسیاری از صحنه‌ها حضور دارند؟
احمدزاده: این چیزها و این نوع زندگی حداقل در شهرستانهای بزرگ مانند تهران بسیار حالت طبیعی پیدا کرده است. هر چند این‌ها زیاد نشان داده نشده اما این یه مورد غیر معمول نیست که آن‌ها پسری را که نمی‌شناسند در ماشین با‌ خود به همراه می‌برند و با او مکالمه دارند. آنهااز مواد مخدر و نوشیدنی استفاده می‌کنند. در ایران، بسیاری از این موارد زیرزمینی وجود دارد، همین دلیل است که شما ممکن است در مورد آن‌ها چیزی نشنیده باشید و یا از آن آگاه نباشید. زندگی خصوصی ما در خانه بسیار مشابه با شما می‌باشد، فقط در خیابان‌هاست که همه چیز اندکی متفاوت است.

ویلکینسون: آیا برای بازیگر گرفتن در این فیلم به دلیل نوع فیلم سختی‌ای وجود دارد؟ به خاطر آن‌که آنها ممکن است نگران این باشند که شریک فیلم محسوب شوند؟    
احمد زاده: سینمای مستقل تنها فیلمساز نمی‌باشد، آنها نیز بخشی از این سینمای مستقل هستند، بنابراین از آن حمایت کرده و کمک می‌کنند. پول کمتری می‌گیرند و در برخی اوقات اصلا پولی دریافت نمی‌کنند. این خطر را کرده و از این نوع سینما حمایت می‌کنند. درست است که بازیگران مرد و زن اجازه ندارند در چنین فیلم‌هایی بازی کنند، اما آنها این ریسک را می‌کنند. یکی از هنرپیشه های زن، آهنگرانی، در حال حاضر به دلیل برخی از مشکلات به اتهام مواردی از جمله " ارتباط با رسانه های خارجی " به زندان محکوم شده است. [اگر چه این در ارتباط با فیلم کامی نیست]. این می‌تواند باعث شود که آن‌ها در مورد اینکه چرا در این فیلم بازی کرده‌اند مورد سوال قرار گیرند.

ویلکینسون: آیا این فیلم قرار است در ایران نشان داده می شود؟
احمد زاده: بعید می‌دانم، من اینطور فکر نمی کنم.

ویلکینسون: اما آیا شما فکر می کنید فیلم به صورت خصوصی آن‌جا نمایش داده می‌شود؟
احمد زاده: برخی از مکان های زیر زمینی وجود دارد که در آن کارگردان‌ها می توانند نمایش خصوصی برای فیلمشان ترتیب دهند. اما آنها قطعا در مکان‌های مخفی (زیرزمینی) می‌باشد و دولت واقعا نمی‌خواهد این بخش از زندگی مردم را نشان دهد.

ویلکینسون: آیا شما در حال حاضر برنامه ریزی برای فیلم‌های بیشتر می‌باشید.
احمد‌زاده: این فیلم در حال حاضر راه خود را می‌رود و من در حال برنامه‌ریزی برای فیلم بعدی خود می‌باشم.