"اقتصاد در سينما و رسانه هاي تصويري"

ديد تجاري:

1. چگونگي قانع كردن اشخاص سرمايه گذار به ارزش مندي فيلم مورد نظر. 
2. آگاهي از رابطه ي ميان پيام يك فيلم و مخاطبان آن. 
3. توانائي در خواندن، تعبير و تفسير يك قرارداد. 
4. بهترين روش ايجاد تعادل طبيعي بين هنر و تجارت است. 
5. اطلاع درباره فن مديريت و رموز بازرگاني.

قابليت تداوم حرفه اي :

برآورد مخارج فيلم و پيدا كردن سرمايه گذار(احتمال 2/1 - ريسك روحي). 

1. تخصص در ساختن فيلمهاي خاص(مستند گزارشي و ...). 
2. بودجه بندي مناسب و عبور نكردن از آن و درست خرج كردن آن. 
3. داشتن شريك مناسب ... اعم از همه(شريك حقيقي و يا شريكي قانوني و حقوقي). 
4. حرفه اي جز فيلمسازي اختيار نكردن(تمام وقت در خدمت فيلمسازي). 
5. داشتن  معلومات حرفه اي(تاريخ اجتماعي،روانشناسي،جامعه شناسي،فنون نور  پردازي،فيلمبرداري، تاريخ سينما،نقد فيلم،تحولات تكنولوژيك،طراحي و شناخت  رنگ و نور،اقتصاد و بودجه،حفظ حقوق) مؤلفان ومنتقدان را بشناسد،از ارزش  تبليغات با خبر باشدوخلاصه به امور مالي واقف باشد.

بودجه و تأمين آن :

از طريق شخص تأمين مي شود(خود فيلمساز). 

1. از طريق مؤسسات دولتي. 
2. از طريق مؤسسات خصوصي(از ويدئو كاست معمولاً استفاده مي كنند).

نحوه ارتباط با يك مؤسسه خصوصي توليد فيلم: 

نامه اي رسمي كه متن آن روشن و مستحكم است با ويژگيهاي زير:

1. شرح كوتاهي درباره ي هدف فيلم. 
2. چرا مؤسسه فوق مي بايست به فيلم علاقه مندي نشان دهد؟ 
3. مشخصات و سوابق فيلمساز...(چنانچه جوايزي برده باشد كار او آسان تر مي شود). 
4. شرح توصيفي فيلم و معرفي گروه مخاطبين آن. 
5. ارائه تيپ و گروه حمايت كننده از ساخت فيلم. 
6. ميزان بودجه (تقريبي). 
7. چگونگي توزيع.

فرم در خواست يا پيشنهاد به مؤسسات معمولاً شامل موارد زير است:

1. هدف هاي فيلم(ممكن است يك فيلم متوسط بهتر هدف ها را گاه برآورد). 
2. برنامه هاي زمان بندي كار توليد فيلم (چارت پيش توليد و توليد فيلم). 
3. علت اهميت فيلم(متفاوت بودن آن باساير آثار). 
4. تشريح محتوي فيلم. 
5. طرح توزيع. 
6. سوابق كاري متقاضي و همكاران و مشاوران نزديك او. 
7. بودجه. 
8. طرح ارزيابي(آيا فيلم به هدف هايي كه براي آن در نظر گرفته شده بود رسيده).

چند دستور ساده براي فروش فيلم:

1. قبولاندن نياز فيلم به خريدار. 
2. فيلمساز بايد به اهداف سرمايه گذار آشنا باشد(گره گشاي مشكلات سرمايه گذار باشد). 
3. درباره هزينه نبايد بحث كرد، بايد به منابع معنوي فيلم عطف توجه داد. 
4. اشاره به استفاده هاي ديگر فيلم به صورتهاي مختلف (ويدئويي،CD ،D.V.D و...). 
5. كوتاه ساختن تا جاي ممكن در مورد فيلمهاي تبليغاتي و...

دولت به عنوان سرمايه گذار و مشكلات آن :

1. روش پيچيده اي در واگذاري كار ساخت فيلم وجود دارد. 
2. ميزان عظيم كاغذ بازي. 
3. خواستن ارائه تحقيقات كه هزينه گزافي براي فيلمساز دارد. 
4. در خواست سناريوي كامل(كه گاه در جايي ديگر از آن سوء استفاده كرده اند). 
5. تغيير در سناريو و ...(سانسور). 
6. آيين نامه هايي كه در مجموع به ضرر فيلمساز است در دستور كار قرار دارد. 
7. ارائه مناقصه كه بيشتر شكل سوري دارد(قبلاً فرد مورد نظر انتخاب شده باشد). 
8. قيمت گرفتن و برآورد هزينه و بالا بردن آن و سپس ارائه پيشنهاد به ديگري ...(از خودشان).

بر آورد بودجه يك طرح سينمايي :

1. معمولاً بودجه را بر حسب فوت يا ساعت(طول فيلم) يا روزهاي كار برآورد مي كنند. 
2. وارد كردن ماليات فروش در برآورد هزينه. 
3. هزينه خوراك،قامت،سفر نبايد از قلم انداخته شود. 
4. هزينه كرايه لوازم فيلمبرداري و ... 
5. جايي براي تغييرات احتمالي و تأخيرات حتماً بايد گذاشت.

در تنظيم بودجه فيلم به موارد زير بايد توجه داشت :

1. تخمين زدن تعداد روزهاي كاري. 
2. تخمين زدن روزهاي كاري پيش از شروع فيلم(هزينه شناسايي محل، فيلمبرداري آزمايشي و ...). 
3. هزينه فيلم خام،چاپ و لابراتوار و كپي كار. 
4. هزينه هاي مربوط به يك گروه فيلم بردار و يك گروه صدابردار. 
5. دستمزد نويسنده فيلمنامه. 
6. دستمزد عكاس. 
7. هزينه كپي كشيدن. 
8. هزينه توليد اولين كپي با صداي فيلم. 
9. هزينه موسيقي (براي مثلاً هر 30 دقيقه و ...). 
10. هزينه بيمه. 
11. مخارج متفرقه روزانه ( 5 تا 20 درصد كل بودجه). 
12. سود حداقل (10 تا 20 درصد كل بودجه). 
13. هزينه افكتها(3 تا 5 درصد كل بودجه). 
14. ماليات ها و ... 
15. اتحاديه و ... (و مقررات آنها ، كه نداشتن ممكن است هزينه را افزايش دهد).

اهميت پخش :

• فيلم به چه نوع پخش و تبليغاتي نياز دارد؟ 
• يك پخش كننده خاص تا چه حد مي تواند فيلم را به مخاطبان مورد نظر برساند؟ 
• شكل يك قرارداد عادلانه بين فيلمساز و پخش كننده چه گونه است؟

قرارداد با پخش كننده : 

1. وجوه پيش پرداخت. 
2. كنترل كپي ها. 
3. مدت قرار داد (معمولاً 5 تا 10سال) و همچنین قابل تمديد. 
4. هزينه كپي كشيدن به عهده پخش كننده است. 
5. اگر فيلمساز اين كار را به عهده بگيرد سهم او كه 25 % از فروش است از اين نيز كمتر خواهد شد. 
6. تبليغات : (بايد مشخص شود پخش كننده چه مبلغي خرج تبليغات مي كند). 
7. حسابرسي : حق حسابرسي از دفاتر پخش كننده براي فيلمساز موجود باشد. 
8. حقوق انحصاري : حق بازاريابي و پخش يك فيلم را انحصاراً به يك پخش كننده واگذار مي كنند.

عقد قرارداد استاندارد :

1. قرارداد ما بين فيلمساز و سرمايه گذار ( پخش كننده) 
2. شامل برنامه پرداخت ها (از طرف سرمايه گذار) برنامه كار (از طرف فيلمساز) . 
3. پس از امضاي قرارداد فيلمساز 33% بودجه فيلم را دريافت مي كند. 
4. 33% از بودجه بهنگام تسليم سناريو يا تصويب آن. 
5. 34% باقيمانده پس از ديدن كپي نهايي فيلم به فيلمساز پرداخت مي شود. 
6. گاه در 4 قسمت 25% پرداخت مي شود.

ويژگيهاي يك قرارداد : 

1. ماهيت، اندازه، طول، نوع فيلم، عنوان، تعداد كپي هاي فيلم .... مشخص شود. 
2. شامل برنامه پرداخت و برنامه كار باشد. 
3. يك نفر را به عنوان نماينده روابط سرمايه گذار با فيلمساز مشخص كند و حدود اختياراتش مشخص گردد. 
4. تبصره اي مبني بر اجراي تصويب ها در اسرع وقت تنظيم گردد. 
5. هر گونه كار اضافي و دستمزد مربوط به آن مشخص شود. 
6. مشخص شود چه كسي مالك نگاتيو هاست. 
7. قرارداد شامل ماده اي در مورد عوامل توليد فيلم مي باشد. 
8. قرارداد بايد مشخص كند چه هزينه هايي از طرف سرمايه گذار پرداخت مي شود (مثل بيمه، ماليات و ...).

تعيين سينما براي پخش فيلم : 

• اختصاصي : (تك سينما). 
• محدود. 
• گسترده (اشباع بازار).

برخي از صنف هاي شيوه فعلي بازاريابي :

• محافظه كار بودن كه در آن از قوه ابتكار استفاده نمي شود. 
• شكل فعلي پر هزينه و گزاف است. 
• زمينه يابي موقعيت فيلم نارسا است.

شيوه هاي تأمين بودجه:

1. قبلاً فيلمساز يك يا چند فيلم ساخته و جايزه هايي دريافت نموده. 
2. امكان مالي فيلمساز. 
3. اعتبار فارغ التحصيلي... 
4. پيدا كردن يك شريك خوب (گاه اتفاقي).

نكته مهم : موارد  فوق همگي سر فصل و سيلابس درسي اقتصاد در سينما و رسانه هاي تصويريدر جهان  مي باشد( توضيحات بيشتر بستگي به نوع توليد در هر كشور دارد ، مثلاٌ شيوه  فيلمسازي در ايران با هاليود تفاوت دارد اما ساختار به يك شكل مي باشد). 

نويسنده : سيد داود سيدي گرفمي