جستجو در سایت

1404/05/10 14:26

طنز مدرن Friendship با لایه‌هایی به پیچیدگی یک درام تاریخی

طنز مدرن Friendship با لایه‌هایی به پیچیدگی یک درام تاریخی
فیلم کمدی جدید تیم رابینسون با نام (Friendship)، با وجود ظاهر ساده و امروزی خود، از نظر طراحی صحنه و فضاسازی روان‌شناختی، همان‌قدر عمیق و چندلایه عمل می‌کند که یک اثر تاریخی یا علمی‌تخیلی پرجزئیات. طراحی هنری فیلم، به‌طور نامحسوس اما موثر، مسیر فروپاشی شخصیت اصلی را همراهی می‌کند.
به گزارش سلام سینما

فیلم (Friendship)، با بازی تیم رابینسون در نقش «کریگ»، در فضایی کاملاً معمولی و معاصر آغاز می‌شود؛ جایی که تنها دلخوشی کریگ، یک مبل بی‌رنگ‌ورو در اتاق نشیمن است. این انتخاب‌ها، عمداً برای نشان دادن بی‌روحی و روزمرگی دنیای او انجام شده‌اند. اما با ورود شخصیت جدیدی به نام آستین (با بازی پل راد) و دعوت کریگ به خانه‌اش، فضا به‌تدریج دگرگون می‌شود؛ خانه‌ای که در نگاه کریگ، نماد خفن بودن است، زیرا دقیقاً برای چنین تأثیری طراحی شده است.

روسیو خیمنس، طراح صحنه فیلم، در گفت‌وگو با IndieWire توضیح می‌دهد که طراحی صحنه نه به‌طور مستقیم، بلکه با فشارهای روانی پنهان، زمینه سقوط روانی کریگ را آماده می‌کند. فضای خانه آستین، با طراحی شیک و مدرن قرن میانه، در ظاهر جذاب است، اما تمامی وسایل آن نسخه‌های تقلبی از طراحی‌های مشهورند. همان‌طور که خود آستین نیز شخصیتی ساختگی دارد. خیمنس می‌گوید: "همه‌چیز در خانه‌اش تقلبی است، حتی موهایش. او تلاشی افراطی برای جذاب به‌نظر رسیدن دارد. این‌ها را ما طراحی کردیم تا مخاطب از خلال نگاه کریگ به سردی و جعلی بودن آن پی ببرد."

در نقطه مقابل، خانه خود کریگ نیز او را چون روحی سرگردان نشان می‌دهد؛ جایی که همسرش (با بازی کیت مارا) آن را به گل‌فروشی خانگی تبدیل کرده و تنها مبل قدیمی‌اش نشانه‌ای از هویت شخصی اوست. حتی گاراژ «مردانه»‌اش خالی و بدون تزیین است، جز یک کیت درام که برای نواختن با آستین خریده، اما آستین علاقه‌ای به این کار ندارد. تنها شیء انتخابی دیگر کریگ، یک پوستر ونگوگ بالای تخت است که از نمایشگاه نورپردازی ونگوگ در مرکز خرید تهیه شده و بیشتر حاصل یک برداشت سطحی است تا علاقه واقعی.

به گفته خیمنس، این جزئیات ریز به عمد طوری طراحی شده‌اند که توجه را جلب نکنند، اما بر ذهن بازیگران و لحن کلی فیلم تأثیر بگذارند. او می‌افزاید: "ما طراحی را طوری انجام می‌دهیم که زمینه‌ای روان‌شناختی برای بازیگران فراهم کند. این فضاها خودشان تبدیل به شخصیت‌هایی مستقل می‌شوند."

فیلم (Friendship) با استفاده از طراحی صحنه‌ای مینیمال و دقیق، جهانی سرد و واقعی می‌سازد که در آن طنز نه از شوخی‌های مستقیم، بلکه از تضادهای روانی و فضایی شکل می‌گیرد. همان‌طور که خیمنس می‌گوید: "ما برای کمدی، یک زمین بازی کامل طراحی کردیم، یک دنیای ۳۶۰ درجه که بازیگران در آن آزادانه می‌توانند نمایش خود را اجرا کنند."
 

ارسال دیدگاه
captcha image: enter the code displayed in the image