چرا دوره برنامه‌های شبانه تلویزیونی به پایان رسیده است؟

خبر لغو برنامه شبانه (The Late Show) با اجرای استیون کلبر از سوی شبکه CBS، بازتاب گسترده‌ای داشت، اما این اتفاق برای کسانی که روند سقوط برنامه‌های شبانه را دنبال کرده‌اند، تعجب‌برانگیز نبود. همان‌طور که زمانی پایان دوران بلاک‌باستر یا فیلم‌های صامت اجتناب‌ناپذیر بود، امروز نیز شبکه‌های تلویزیونی دیریازود باید با واقعیت خداحافظی با این فرمت کهنه روبرو می‌شدند.

برنامه‌های شبانه که در دهه ۱۹۵۰ به‌عنوان راهی برای پر کردن زمان شروع شدند، اکنون به دلیل هزینه‌های بالا و مخاطبان اندک، به‌خصوص در میان گروه‌های سنی جوان، دیگر توجیه اقتصادی ندارند. به‌رغم میانگین ۲.۴۲ میلیون بیننده شبانه برای کلبر، تنها ۹٪ از آنان در رده سنی ۱۸ تا ۴۹ سال بودند؛ گروهی که برای تبلیغ‌دهندگان اهمیت دارد.

جوانان امروزی ترجیح می‌دهند وقت خود را در یوتیوب، تیک‌تاک یا پادکست‌هایی مانند (Las Culturistas) و (Good Hang with Amy Poehler) بگذرانند که گفت‌وگوهایی صمیمی و عمیق‌تر با چهره‌های معروف ارائه می‌دهند. گفت‌وگوهای پنج‌دقیقه‌ای ساختگی با ستارگان در برنامه‌های شبانه، دیگر جذابیتی ندارند.

سیاست‌زدگی تنها بخشی از مشکل است؛ اصل بحران، فرسودگی ساختار برنامه‌های شبانه است. برنامه‌هایی چون (The Tonight Show) یا (Late Night with Seth Meyers) نیز به‌زودی در مسیر کلبر خواهند رفت. واقعیت ساده است: کسی دیگر تماشاگر این نمایش‌ها نیست.