فیلم Changeling؛ فیلمی که پلیس‌ها نمی‌خواستن دیده بشه!
کلینت ایستوود در سال ۲۰۰۸ با فیلم «Changeling» (تغییر چهره) یکی از تلخ‌ترین پرونده‌های جنایی تاریخ آمریکا را به تصویر کشید؛ ماجرایی واقعی که پرده از فساد سیستماتیک پلیس لس‌آنجلس برداشت و آنجلینا جولی با هنرنمایی در نقش «کریستین کالینز» یکی از بهترین بازی‌های کارنامه خود را ارائه داد.
داستان فیلم روایتگر زندگی کریستین کالینز است که در سال ۱۹۲۸ فرزند ۹ ساله‌اش، والتر، در مسیر رفتن به سینما ربوده می‌شود. پلیس لس‌آنجلس به دلیل فشار رسانه‌ها تحقیقات گسترده‌ای را آغاز می‌کند اما پنج ماه بعد، پسری را به‌عنوان والتر به کریستین بازمی‌گرداند که حقیقتاً فرزند او نیست. اعتراضات کالینز با برخورد عجیب پلیس مواجه می‌شود؛ سرهنگ «جی. جی. جونز» به او می‌گوید «این بچه را به خانه ببر و امتحان کن!» و زمانی که کریستین حقیقت را بیان می‌کند، به جای حمایت، او را به جرم اختلال روانی به آسایشگاه منتقل می‌کنند. ماجرایی که بعدها افشا شد پلیس لس‌آنجلس از دستوری به نام "کُد ۱۲" برای ساکت‌کردن افراد مزاحم استفاده می‌کرده است.
فیلم «Changeling» با نگاهی آرام و واقع‌گرایانه به روایت این تراژدی می‌پردازد. ایستوود، با سبک مینیمال خود، تمرکز را بر درد و رنج درونی شخصیت‌ها قرار داده و بخش عمده نیمه دوم فیلم در دادگاه و حول فساد پلیس جریان دارد. بازی خیره‌کننده آنجلینا جولی نقش کلیدی در انتقال حس خشم و بی‌عدالتی در روایت دارد؛ موضوعی که آن را به یکی از مکمل‌های دراماتیک فیلم ۲۰۲۴ ایستوود یعنی «Juror #2» تبدیل می‌کند.
فیلمی با هدف اسکار، اما با واکنش‌های متوسط منتقدان
با وجود آنکه «Changeling» در سه بخش بهترین بازیگر زن (آنجلینا جولی)، بهترین فیلمبرداری (تام استرن) و بهترین طراحی صحنه نامزد اسکار شد، اما واکنش منتقدان به فیلم بیشتر گرم و محتاطانه بود. بسیاری معتقد بودند روایت آرام و بدون خشم ایستوود نتوانسته عمق فاجعه و بی‌عدالتی داستان را منتقل کند. فیلم در Rotten Tomatoes امتیاز متوسط ۶۲٪ را کسب کرد و برخی از منتقدان بر این باور بودند که روایت طولانی و ساختار عجیب فیلم—که بحران کودک‌ربایی و برخورد فجیع پلیس را زود به اتمام می‌رساند—باعث شده بخش‌های مهم داستان به اندازه کافی مورد توجه قرار نگیرند.
نکته‌ای که در بازخوردها مطرح می‌شد این بود که داستان «Changeling» شاید در قالب یک سریال مینی‌سریال بهتر می‌توانست ابعاد مختلف این پرونده را به تصویر بکشد؛ چرا که بخش‌هایی مانند درگیری کالینز با پلیس و دوران حبس اجباری‌اش در آسایشگاه روانی بسیار کوتاه روایت شده بودند.
پایانی تلخ و یک اپیلوگ هالیوودی
فیلم در نیمه پایانی خود به پرونده گوردون استوارت نورثکات، قاتل سریالی کودکان که والتر کالینز یکی از قربانیانش بود، می‌پردازد. در زندگی واقعی، نورثکات به قتل ۱۰ کودک اعتراف کرد اما تنها به خاطر سه قتل محکوم شد و در سال ۱۹۳۰ اعدام شد. صحنه دیدار نهایی کریستین و نورثکات که در فیلم با بار دراماتیک زیادی نمایش داده می‌شود، در واقعیت با پیچیدگی‌های بیشتری همراه بود؛ نورثکات ابتدا به قتل والتر اعتراف کرد و سپس انکار.
در نهایت، فیلم با امیدی تلخ به پایان می‌رسد. اگرچه کریستین هیچ‌گاه پسرش را نیافت، اما پرونده‌اش موجب تغییر در قوانین شد تا از این پس پلیس نتواند به سادگی زنان را به بهانه‌های واهی به آسایشگاه‌های روانی بفرستد.
هرچند «Changeling» در زمان اکرانش موفق به دریافت جوایز مهمی نشد، اما آنجلینا جولی با بازی تأثیرگذار خود و ایستوود با کارگردانی آرام و متفکرانه‌اش، اثری ماندگار در ژانر درام دادگاهی خلق کردند که تماشای آن برای دوستداران فیلم‌هایی چون «Juror #2» ضروری است.
منبع: slashfilm