ستارگان هالیوود مثل برد پیت، وینس وان و رنه زلوگر ممکن است بدون نامزدی بازیگری، امی دریافت کنند

با آغاز رأی‌گیری امی، فهرست رسمی ستارگان هالیوودی که به‌واسطه نقش‌های تهیه‌کنندگی می‌توانند روی صحنه امی حاضر شوند منتشر شد؛ از جمله سلنا گومز، آدام اسکات، کری راسل، وینس وان، جیسون سگل، رنه زلویگر و برد پیت.

این فهرست نشان می‌دهد که نقش ستارگان هالیوود فراتر از بازیگری است و تهیه‌کنندگی آنها در سریال‌ها و فیلم‌های تلویزیونی می‌تواند مستقیماً آنها را در معرض دریافت جایزه امی قرار دهد. این افراد با مدیریت خلاقانه و تصمیم‌گیری‌های کلیدی در تولید محتوا، سهم مهمی در موفقیت آثار خود دارند و حتی بدون حضور جلوی دوربین، می‌توانند برنده جایزه شوند. از این رو، آگاهی از اعتبار تهیه‌کنندگی و نقش پشت‌صحنه در موفقیت یک پروژه تلویزیونی، اهمیت بسیاری یافته و مسیر جدیدی برای حضور ستارگان مشهور در مراسم‌های معتبر ایجاد کرده است.

حتی اگر این بازیگران برای بهترین بازیگر مرد یا زن نامزد نشوند، نقش‌های اجرایی و تهیه‌کنندگی آنها در پروژه‌های تلویزیونی می‌تواند آنها را به دریافت جایزه نزدیک کند. فهرست کامل از طریق (TV Academy) و گردآوری شده توسط (Gold Derby) برای سریال‌های کمدی، درام، محدود و فیلم تلویزیونی ارائه شده است.

برخی از نمونه‌هایی که ممکن است جایزه امی را با خود به خانه ببرند:

سریال کمدی: سلنا گومز برای «فقط قتل‌های داخل ساختمان» (Only Murders in the Building)، کریستن بل برای «هیچ‌کس این را نمی‌خواهد» (Nobody Wants This)، جیسون سگل برای «روان‌درمانی» (Shrinking).

سریال درام: آدام اسکات و پاتریشیا آركت برای «جداسازی» (Severance)، دیگو لونا برای «اندور» (Andor)، استرلینگ کی. براون برای«بهشت» (Paradise).

سریال و فیلم محدود/آنتولوژی: برد پیت برای «نوجوانی» (Adolescence)، رنه زلوگر برای «دیوانه آن پسر» (Bridget Jones: Mad About the Boy)، وینس وان برای «مامان ‌بزرگ‌ها»(Nonnas).

این فهرست شامل ستارگان شاخصی است که همزمان در پشت صحنه مسئولیت خلاقانه و مدیریتی پروژه‌ها را بر عهده دارند و در صورت برنده شدن سریال یا فیلم‌شان، به‌عنوان تهیه‌کننده، مجوز دریافت جایزه امی را خواهند داشت.

با توجه به این روند، بسیاری از چهره‌های مشهور ممکن است حتی بدون حضور در نقش بازیگری، روی صحنه امی قرار گیرند و سخنرانی پذیرش جایزه خود را ارائه دهند، چیزی که نشان‌دهنده اهمیت نقش‌های پشت‌صحنه در موفقیت یک اثر تلویزیونی است.