نقد فیلم ارزش عاطفی؛ همکاری مجدد رناته رینس‌وه با یواکیم تری‌یر در درام خانوادگی تکان‌دهنده
یک دختر بازیگر و یک پدر کارگردان، نقش‌های خانوادگی خود را در «ارزش عاطفی» (Sentimental Value)، ششمین فیلم بلند یواکیم تری‌یر، جست‌وجو می‌کنند.
در سطح داستان، فیلم به الهام‌گرفتن هنرمندان از زندگی خودشان اشاره می‌کند؛ اما رناته رینس‌وه و استلان اسکاشگورد با حضور خود، ظرافت و عمق فوق‌العاده‌ای به این درام خانوادگی، حرف‌ها و احساسات سرکوب‌شده فرزندان می‌بخشند.
ارزش عاطفی سومین حضور یواکیم تری‌یر را در بخش مسابقه اصلی کن رقم می‌زند. او در سال 2021 با فیلم «بدترین آدم دنیا» (The Worst Person in the World) نامزد نخل طلا بود. در نهایت رناته رینس‌وه برای نقش‌آفرینی خود در این فیلم برنده جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره شد.
همکاری مجدد این بازیگر و کارگردان نروژی طرفداران را به وجد آورده است.
رناته رینس‌وه نقش نورا بورگ، بازیگر موفق تئاتر و تلویزیون را بازی می‌کند. نورا از پدر خود گوستاو (با بازی استلان اسکاشکورد) فاصله گرفته است. او با هنرنمایی شکننده خود، نفرتش از پدری غایب را به زیبایی تصور می‌کند.
گوستاو در گذشته فیلم‌ساز برجسته‌ای بوده و از مادر نورا سال‌ها پیش جدا شده است. او اکنون قصد ساخت فیلم شخصی‌تری را دارد و از نورا می‌خواهد در آن بازی کند.
نورا هیچ علاقه‌ای به دیدن دوباره پدر خود را ندارد و پیشنهاد او را رد می‌کند. سپس گوستاو این نقش را به ستاره جوان آمریکایی به نام راشل (ال فانینگ) می‌دهد.
ال فانینگ برخلاف بازیگران دیگر ارزش عاطفی، برای ایفای نقش خود تقلا می‌کند. شخصیت راشل به‌خوبی تعریف نشده و توجه مخاطب را از رابطه پدر و دختری در قلب داستان، منحرف می‌کند.
یواکیم تری‌یر با نگاهی جزئی به مشکلات یک خانواده و صنعت سینمای ناکارآمد، می‌پردازد و از پروژه گوستاو به‌عنوان پنجره‌ای برای کشف رازهای خانوادگی بورگ استفاده می‌کند.
لایه برداشتن از تاریخچه افسردگی در فیلم ارزش عاطفی، هنر دیگر یواکیم تری‌یر است.
این پروژه نسبت بدترین آدم دنیا برای رناته ریسن‌وه چالش‌برانگیزتر بوده، زیرا باید بازیگر موفقی را به تصویر بکشد که در اضطراب و مالیخولیا غرق شده و هیچ‌گاه گوستاو را به‌خاطر جدایی از مادرش نبخشیده است.
موسیقی متن هانیا رانی با فضای داستانی فیلم هم‌خوانی داشته و به غم ریشه‌ای این خانواده زندگی می‌بخشد.