همه چیز در مورد فیلم بی داد سهیل بیرقی با بازی امیر جدیدی | از حواشی و داستان فیلم تا بازی پسر رسول ملاقلی پور
حواشی فیلم «بیداد» به کارگردانی سهیل بیرقی با بازی سروین ضابطیان، امیر جدیدی و لیلی رشیدی ادامه دارد. در این مطلب مروری داریم بر اطلاعات منتشرشده از این فیلم و حواشی آن:
حواشی: از پذیرش در کارلووی واری تا محکومیت عوامل
ماجراهای این فیلم از زمانی شروع شد که روز 14 خرداد 1403، همزمان با اعلام اسامی فیلم‌های پذیرفته‌شده در بخش مسابقه جشنواره فیلم کارلووی واری، به این اشاره شد که یک فیلم ایرانی نیز در این جشنواره پذیرفته شده است اما نام این فیلم فعلا برای حفظ امنیت عوامل آن اعلام نخواهد شد. این خبر را می‌توانید در لینک زیر مطالعه کنید:
حضور فیلمی ایرانی در رقابت اصلی کارلووی‌واری 2025؛ عنوان اثر به دلایل غیرسینمایی پنهان ماند
تقریبا 20 روز بعد در تاریخ 5 تیر 1404 نام این فیلم اعلام شد. «بیداد» به کارگردانی سهیل بیرقی، محصول جدیدی از سینمای زیرزمینی ایران بود که به عنوان دوازدهمین و آخرین فیلم در بخش رقابتی اصلی (کریستال گلوب) به فهرست آثار منتخب امسال اضافه شده است. طبق بیانیه جشنواره کارلووی‌واری، اعلام رسمی حضور فیلم تا زمانی به تعویق افتاد که اطمینان حاصل شود کارگردان و اعضای تیم تولید توانسته‌اند ایران را ترک کرده و به‌سلامت به خارج از کشور برسند. متن کامل این خبر را می‌توانید در لینک زیر بخوانید:
فیلم بدون مجوز سهیل بیرقی در راه کارلووی‌واری
همزمان با این خبر، اولین تصاویر فیلم هم منتشر شدند:
اولین تیزر فیلم بیداد سهیل بیرقی
تازه‌ترین خبر جنجالی در مورد «بیداد» روز گذشته اعلام شد. سهیل بیرقی با انتشار تصاویر حکم منتشرشده در مورد او و دیگر عوامل «بیداد» خبر از محکومیت خود، لیلی رشیدی و سروین ضابطیان داد. متن کامل حکم را می‌توانید در لینک زیر مطالعه کنید:
محکومیت برخی از عوامل بیداد سهیل بیرقی به حبس و جزای نقدی + شرح و تصاویر حکم
آیا پسر رسول ملاقلی‌پور در بیداد بازی کرده است؟ + بیوگرافی علی ملاقلی‌پور
یکی از نکات حاشیه‌ای تصویر حکم منتشرشده در صفحه شخصی سهیل بیرقی، ذکر نام علی ملاقلی‌پور (فرزند رسول، متولد 1361) به‌عنوان یکی از متهمان این پرونده است. علی ملاقلی‌پور، کارگردان فیلم «قندون جهیزیه» و سریال «کتونی زرنگی» است و در چهار فیلم پدرش با عناوین «مجنون» (1369)، «نسل سوخته» (1378)، «قارچ سمی» (1380) و «مزرعه پدری» (1382) ایفای نقش کرده است. ملاقلی‌پور همچنین سابقه بازی در فیلم «ایتالیا ایتالیا» (کاوه صباغ‌زاده، 1395) را نیز در کارنامه دارد. او همچنین دستیار دوم کارگردان در فیلم «پابرهنه در بهشت» و دستیار اول کارگردان و برنامه‌ریزی فیلم «اینجا بدون من» (هر دو به کارگردانی بهرام توکلی) هم بوده است. اگر یک تشابه اسمی عجیب و غریب در کار نباشد، حضور علی ملاقلی‌پور را می‌توان یکی از نکات جالب فیلم «بیداد» دانست.
خلاصه داستان فیلم بیداد
فیلم «بیداد» در مورد زن خواننده جوانی است که از پذیرش ممنوعیت صدای زنان در عرصه عمومی سر باز می‌زند. او تصمیم می‌گیرد به آوازخوانی خیابانی رو بیاورد. این اقدام اعتراضی او با استقبال جوانان روبه‌رو می‌شود و مشکلات جدیدی را برای او پدید می‌آورد.
زمان پخش فیلم بیداد
فیلم «بیداد» روز 9 ژوییه 2025 (18 تیر 1404) در جشنواره کارلووی واری به نمایش درآمد. هنوز تاریخ اکران عمومی این فیلم مشخص نشده است. با این وجود پخش فیلم «بیداد» را کمپانی الف پیکچرز (Alef Pictures) بر عهده خواهد داشت.
نقد و بررسی فیلم بی داد
ساعتی پس از اولین نمایش «بیداد» سهیل بیرقی در جشنواره کارلووی واری، اولین نقد بین‌المللی فیلم در رسانه هالیوود ریپورتر منتشر شد.
گئورگ زالای، نویسنده این متن، با لحنی ستایش‌آمیز به بررسی روایت زنانه، فضای متفاوت شهری و زیرمتنی اجتماعی آن پرداخت. به نوشته زالای، «هرکسی که فیلمی خوب از سینمای ایران دیده باشد — چه از بزرگان آن همچون عباس کیارستمی، جعفر پناهی و اصغر فرهادی، و چه از نسل تازه‌ای از فیلم‌سازان مستقل... به‌خوبی می‌داند که ایران کشوری‌ست با تنوع اجتماعی چشمگیر. مردمش متنوع، خلاق و پرشورند؛ و خاموش‌کردن صدای آن‌ها کار آسانی نیست». از دید نویسنده، «بیداد» ادامه همین جریان محسوب می‌شود.
نویسنده درباره بازی بازیگر نقش اصلی می‌نویسد:
«سروین ضابطیان در ترکیبی از اجراهای زنده و لحظات درونی، تصویری باورپذیر و تاثیرگذار از زنی ارائه می‌دهد که در پی شنیده‌شدن است».
یکی از نکات مورد توجه هالیوود ریپورتر، فضای متفاوت شهری فیلم است. هر چند بیرقی در فیلم‌هایی چون «عرق سرد» هم سابقه به تصویر کشیدن زنان قوی را دارد (و این یکی از نقاط اشتراک دو فیلم محسوب می‌شود)، برخلاف آن فیلم که در محیط‌های رسمی‌تری چون ورزش و رسانه جریان داشت، «بیداد» در لایه‌های پنهان و خرده‌فرهنگی شهر روایت می‌شود:
«تهران نه از منظر رسمی، که از دل فضاهای زیرزمینی، کنسرت‌های مخفی، و خانه‌هایی با دیوارهای پر از گرافیتی و باغچه‌هایی پر از گیاهان ممنوعه به تصویر کشیده می‌شود؛ جایی که پسران خالکوبی‌شده، ساز می‌زنند، سیگار می‌کشند، و با ترانه‌ای ضبط‌شده، شب را به صبح می‌رسانند».
یکی از دیالوگ‌های ماندگار فیلم، در آغاز آن رخ می‌دهد؛ جایی که ستی به معلم موسیقی‌اش می‌گوید:
«صدای من رو نمی‌شنوی».
و در پاسخ می‌شنود که صدای خواننده‌ی زن هیچ‌وقت نباید از صدای مردها بلندتر باشد.
این جمله، به‌نوعی درون‌مایه‌ی محوری فیلم را شکل می‌دهد؛ صدایی که تلاش می‌کند از دل سکوت، راهی برای خود بیابد — و همین ویژگی است که «بیداد» را فراتر از یک داستان شخصی قرار می‌دهد.
بیشتر بخوانید:
بیداد چه جایگاهی در سینمای زیرزمینی ایران پیدا خواهد کرد؟
فیلم «بیداد» حتی قبل از نمایش در جشنواره کارلووی واری (که از فردا 13 تیر آغاز خواهد شد) جایگاه خود را به‌عنوان یکی از جنجالی‌ترین فیلم‌های زیرزمینی سال‌های اخیر مستحکم کرده است و به نظر می‌رسد حواشی اخیر باعث دیده‌شدن بیشتر آن هم خواهند شد. تصاویر و تیزر منتشرشده از فیلم نشان می‌دهند که با یکی از صریح‌ترین فیلم‌های سال‌های اخیر سینمای ایران روبه‌روییم که حتی از اکثر فیلم‌های زیرزمینی این سال‌ها هم فراتر رفته است. باید دید چه سرنوشتی در انتظار چهارمین فیلم سهیل بیرقی خواهد بود.
