نقد فیلم تاریخچه صدا: نگاهی شاعرانه به سکوت و روابط انسانی

 استوانه ضبط صدا، یکی از اختراعات توماس ادیسون در دو دهه نخستین قرن بیستم، تکنولوژی برجسته‌ای محسوب می‌شد. بیشتر از دو دقیقه نمی‌توانستی با این دستگاه چیزی ضبط کنی و چنین شکنندگی دقیقاً پس‌زمینه فیلم جدید الیور هرمانوس را تشکیل می‌دهد. 

«تاریخچه صدا» (The History of Sound) داستان ظریفی درباره پیوند عمیق بین دو دانشجوی موسیقی آمریکایی، با بازی پال مسکال و جاش اوکانر است که در سال 1919 با یکدیگر به نیوانگلند سفرکرده تا صداها، ترانه‌ها و روایت‌های سنتی مردم کشور خود را ثبت کنند. 

اولیور هرمانوس در سال 2011 برای فیلم «زیبایی» (Beauty) در بخش نوعی نگاه جشنواره کن برنده جایزه شد. تاریخچه صدا اولین تجربه حضور این کارگردان آفریقایی‌تبار در بخش مسابقه اصلی کن را رقم می‌زند. 

سال 2022 برای فیلم «زندگی» (Living)، اقتباسی از فیلمنامه آکیرا کوروساوا، تحسین منتقدین را برانگیخت و نامزد دریافت دو جایزه اسکار شد. 

نخستین فیلم تماماً آمریکایی الیور هرمانوس برگرفته از رمان کوتاهی به قلم بن شاتاک است. تاریخچه صدا با بهره‌گیری از سکوتی دردناک، سکون را به زیبایی در قاب محزون و نقاشی مانند فیلم‌برداری الکساندر دینان به تصویر می‌کشد. 

سکوت نقش کلیدی در معرفی دو شخصیت اصلی داستان دارد. دیوید (جاش اوکانر) با جذبه پسرانه و لبخندی مالیخولیایی که احساساتش را پنهان می‌کند، خوب ظاهر شده. 

لیونل (پاول مسکال) به‌عنوان یک خواننده، به نحوی شخصیت خود را اجرا می‌کند که سکوتش به‌اندازه تک‌تک دیالوگ‌هایی که به زبان می‌آورد حائز اهمیت است. 

شخصیت‌های جانبی همانند مالی پرایس در نقش مادر لیونل و هادلی رابینسون در نقش همسر دیوید، حضوری مختصر اما مفید دارند. 

ترانه‌های سنتی جوامع مختلف آمریکایی که بیشترشان توسط سام امیدون تنظیم شده، در ریشه‌های فیلم تاریخچه صدا جاری می‌شود. 

صحنه‌های ضبط صدا در خانه‌های محقر و جمع‌شدن خانواده‌ها گرد استوانه عجیب ادیسون، بیننده را شیفته خود می‌کند. 

الیور هرمانوس در تلاش است خصیصه‌ای رؤیاگونه به زندگی مردی ببخشد که پس از گذشت زمان بسیار، هنوز در 20سالگی خود به سر می‌برد. 

سخت‌شدن روحیه لطیف لیونل به‌خوبی در فیلمنامه نگاشته شده و پال مسکال با اجرای تماشایی خود، به زیبایی از عهده نقش خود برآمده است.