محمدرضا لطفی: سینمای اجتماعی اگر حمایت نشود دوباره زیر دست و پای شبه‌کمدی‌ها له می‌شود
اختصاصی سلام سینما - مهلا رنجبران | محمدرضا لطفی، فیلمساز و منتقد سینما، درباره وضعیت فعلی سینمای اجتماعی در سینمای ایران و موفقیت فیلم‌هایی چون پیرپسر و زن و بچه در گیشه گفت: «اینکه مثلاً دو تا فیلم مثل پیرپسر و زن و بچه که متعلق به سینمای اجتماعی هستند، وقتی دارند بیشتر از فیلمی مثل مرد عینکی می‌فروشند که مدعی زدن رکورد فروش تاریخ سینمای ایران است، برای من خیلی خوشحال‌کننده و جذاب است. ولی واقعیت این است که بحث فیلم‌های شبه‌کمدی خیلی ریشه‌دارتر از این حرف‌هاست و در سه سال گذشته، به‌خصوص در زمان مدیریت آقای خزاعی، آن‌قدر در سینمای ما رخنه کرده‌اند که با یکی دو فیلم این ریشه‌ها محو نمی‌شوند.»
بیشتر بخوانید:
سینما در این 3 روز نفس کشید | پیرپسر و زن و بچه گیشه را زنده کردند!
بازگشت روایت؛ «پیرپسر» و خیزش ژانر فراموش‌شده / کمدی ها کنار رفتند!
اکران های آینده سینما یک لشکر فیلم شبه کمدی است
لطفی با اشاره به نفوذ عمیق فیلم‌های شبه‌کمدی در اکران‌های سال‌های اخیر در گفت و گو با سلام سینما تأکید کرد: «اینکه امروز دو فیلم اجتماعی در گیشه موفق شده‌اند، لحظه خوشایندی است ولی واقعیت این است که پشت صف اکران، یک لشکر فیلم شبه‌کمدی ایستاده که آماده‌اند دوباره بهترین سالن‌ها، بهترین سانس‌ها و بیشترین تبلیغات را بگیرند و به فیلم‌های دیگر اجازه نفس کشیدن ندهند. این روند به این راحتی تغییر نمی‌کند. من واقعاً به‌شدت نگران اکران پاییز و زمستان پیش رو هستم و حس خوبی به آن ندارم.»
سینما با پیرپسر و زن و بچه همه برگ برنده هایش را رو کرد!
وی افزود: «سینمای اجتماعی تقریباً همه برگ‌هایش را رو کرده و چیزی برای غافلگیر کردن گیشه ندارد. در حالی که شبه‌کمدی‌ها همیشه با لشکری از فیلم‌های آماده و کلیشه‌ای در صف هستند. من حتی نمی‌گویم که این فیلم‌ها کمدی‌اند، چون کمدی گونه بسیار شریف و دشواری است و ساختن آن سخت‌تر از فیلم‌های درام است. این‌ها شبه‌کمدی‌اند؛ ادای کمدی را در می‌آورند در اسکیسی از کاریکاتور کمدی.»
مدیران باید دست به کار شوند!
محمدرضا لطفی در گفت و گو با سلام سینما ادامه داد: «اگر قرار است اتفاقی بیفتد و سینمای اجتماعی بتواند جایگاه خود را حفظ کند، این نیازمند عزمی جدی در سطح مدیریت سازمان سینمایی است. باید تسهیلاتی ویژه برای این ژانر در نظر گرفته شود. مثلاً سازمان سینمایی باید وام بلاعوض برای فیلم‌های اجتماعی در نظر بگیرد، زمان اکران مناسبی برای آن‌ها تعیین کند، تبلیغات رایگان در اختیارشان بگذارد و نهادهایی مانند فارابی، حوزه هنری و حتی سازمان اوج به سمت تولید فیلم‌های اجتماعی بروند. در غیر این صورت، با یکی دو فیلم اجتماعی، چیزی تغییر نخواهد کرد.»
لطفی افزود: «شاید عده‌ای بگویند موفقیت اخیر فیلم‌های اجتماعی می‌تواند تهیه‌کنندگان را ترغیب کند که به این حوزه ورود کنند، اما تا زمانی که سازمان سینمایی زیرساخت‌ها را برای این کار آماده نکند و حمایت مؤثری صورت نگیرد، ورود سرمایه‌گذار به تنهایی نمی‌تواند با جریان غالب شبه‌کمدی مقابله کند.»
همه فیلم های اجتماعی هم خوب نیست!
وی با تأکید بر اهمیت کیفیت در تولیدات اجتماعی اظهار داشت: «ما باید بدانیم که فیلم اجتماعی خوب و بد داریم؛ همان‌طور که در کمدی هم خوب و بد وجود دارد. صرف اینکه یک فیلم اجتماعی است، نباید آن را بدون نقد پذیرفت. فیلم اجتماعی باید یک گام از جامعه جلوتر باشد. ایرادی که در دوره آقای خزاعی وجود داشت، این بود که به دلیل سختگیری‌های شورای پروانه ساخت و عقب‌ماندگی درک مسئولان از تحولات جامعه، فیلم‌های اجتماعی ما ده قدم عقب‌تر از جامعه بودند و به همین دلیل مخاطب با آن‌ها ارتباط برقرار نمی‌کرد.»
اکران «قاتل وحشی» هم می تواند به تقویت سینمای اجتماعی کمک کند!
محمدرضا لطفی در پایان گفت: «رفع توقیف فیلم‌هایی چون قاتل و وحشی نعمت‌الله می‌تواند به جریان فیلم‌های اجتماعی کمک کند. هرچقدر دست فیلمساز بازتر باشد و محدودیت‌ها کمتر شود، کیفیت تولیدات بالا می‌رود و سینمای اجتماعی می‌تواند به مسیر درست خود بازگردد.»