سینمای اجتماعی ایران

از همان نخستین سال‌های شکل‌گیری سینمای داستانی در ایران، «پدر» اغلب به‌مثابه ستون خانه و مرجع اقتدار تصویر می‌شد. اما در دهه‌های اخیر، تغییرات اجتماعی، بحران‌های اقتصادی و گسترش گفتمان‌های نوین در حوزه‌ی جنسیت و قدرت، این تصویر کلاسیک را در بطن جامعه به لرزه انداخته است. سینمای ایران نیز سراغ شخصیت‌هایی رفته که نه‌تنها نماد اقتدار نیستند، بلکه نشانه‌ای از فروپاشی و ناکارآمدی‌اند....

با وجود پستی بلندی‌های به وجود آمده در حوزه سینما و عبور سینماگران از چنین مراحل بلاخیزی، سینمای اجتماعی همچنان لنگان‌لنگان در مسیری جدید حرکت می‌کند. مجموع اتفاقات رخ داده شاید یک روزنه نور یا جرقه‌ای امیدوارکننده برای روشن شدن ادامه مسیر باشد اما تا رسیدن به تثبیت و تعادل راهی طولانی در پیش است....

سینمای اجتماعی ایران طی دو دهه اخیر بین سیاست‌های باز و محدودکننده دولت‌ها در نوسان بوده و اکنون با رفع توقیف فیلم‌هایی چون «پیر پسر» و «رکسانا»، نشانه‌هایی از احیای دوباره آن دیده می‌شود....