یکی از مهم‌ترین نکاتی که از «درخت گلابی» در ذهن ما می‌ماند این است که خاطره یک عشق دور از دسترس از هر چیزی ماندگارتر است....

در مرکز این رابطه زنی به نام محبوبه وجود دارد که یک معشوق منفعل نیست بلکه زنی ایستاده در مرکز یک آشوب است....

رابطه سام و نرگس در این فیلم به‌نوعی یکی از اولین تجربه‌های عشق خیابانی در سینمای پس از انقلاب بود....

داریوش مهرجویی با «لیلا» روند نمایش موانع نگاه سنتی سر راه یک رابطه عاشقانه را وارد فاز جدیدی کرد....

رضا و عاطفه در «خانه سبز» نمونه کاملی از یک عشق رمانتیک تمام‌عیار هستند....

هر چند «دیدار» پر از لحظاتی است که در آن‌ها به‌شدت روی عواطف انسان‌ها تاکید می‌شود اما جنس موانعی که میان امیر و ژانت وجود دارد در آن زمان بدیع بود....

«خواهران غریب» نشان می‌دهد گاه عشقِ پایان‌یافته، فقط به‌ظاهر تمام شده و اگر فرصت و انگیزه‌ای تازه پیدا شود می‌توان زندگی عاشقانه را از نو بازیابی کرد....

آن‌چه عاشقانه «زیر درختان زیتون» را از نمونه‌های متعارف سینمای ایران متمایز می‌کند سکوت لجوجانه طاهره، اصرار بدون تغییر حسین و سادگی عمیق موجود در این رابطه است....

«روسری آبی» بیش از آن‌که یک درام اجتماعی به معنایی باشد که این روزها از آن در ذهن داریم (و با وجود ارجاعات آشکارش به دغدغه‌های اجتماعی) یک ملودرام اساسی در مورد دو نفری است که می‌خواهند به هم برسند اما ابر و باد و مه و خورشید و فلک دست به دست هم داده‌اند تا جلوی این پیوند را بگیرند....

میلانی در «دیگه چه خبر؟» با جسارت نشان داد آن‌چه برای ایجاد پیوند میان دو جبهه متضاد لازم است، ایجاد تعادل در نگرش سنتی است و نه سرکوب نگاه مدرن. ...

در دل جهان زمخت زندگی همراه با فقر و رنج، محبت اولین چیزی است که قربانی می‌شود. ...

وقتی پای تاثیر مخرب سنت‌های دست‌وپاگیر به میان بیاید، معمولا یاد نسل جوانی می‌افتیم که به‌خاطر عقاید سنتی نسل قبلی دچار مشکل می‌شود. در «خواستگاری» اوضاع برعکس است!...