ستیغ اره ای

   دزموند داس قهرمان واقعی جنگ جهانی دوم است. اینکه او چگونه قهرمان هر دوطرف دعوای این جنگ تمام عیار بود، خود دارای نکاتی است که در مفهوم رفتار انسانی و اجتماعی گنجانده شده است. آخرین فیلم کارگردان مشهور سینما Mel Gibson به معرفی قهرمانی نه از نوع فرازمینی و ابرقهرمان های دنیای خیالی و کمیک با شاخصه های منحصر بفردی چون فیزیک بدنی یا رفتارهای محیرالعقول، بلکه قهرمانی با المان های عینی دنیای واقعی می پردازد. Mel Gibson اینبار نیز همانطور که از او انتظار می رفت، دست به ساخت فیلمی با محوریت مضامین انسانی و بشدت ضد جنگ زده است که برای رساندن پیام خود از نشان دادن هرگونه خشونت منزجر کننده فضای جنگ از گلوله تا خون از خمپاره تا تکه تکه شدن انسان ها و بتصویر کشیدن درد ها و بی رحمی ها ابایی نمی کند. سرباز دزموند داس قهرمانی است که به دلایل مذهبی و اعتقادی حاضر به استفاده و یا حتی بدست گرفتن اسلحه برای حضور در جنگ جهانی نمی شود ولی بر خود واجب می داند تا در آن فضا قرار گیرد تا حضوری نه به معنای گرفتن جانی بلکه برای نجات آن تلاش کند. کارگردان در بازآفرینی فضای جنگ جهانی و نبرد معروف به جزیره اوکیناوا در سال 1945 که منجر به شکست ژاپن شده است، بسیار عالی عمل می کند، فیلم در ابتدا به معرفی دو برادر و رابطه ی آن دو در دوران کودکی می پردازد ولی متاسفانه پس از دقایقی این مقدمه چینی کاملا رها شده و داستان از نقطه دیگری از سر گرفته می شود. بازی ها به واسطه شخصیت پردازی خوب در دل فیلنامه، بسیار عالی است، به طور مثال بازی پدر دزموند که فردی بازمانده از جنگ با آسیب های روانی برجا مانده از آن و یا بازی کوتاه Teresa Palmer در نقش معشوقه (با آنکه در کلیت فیلم، عشق میان این دو بسیار کم و کمرنگی در جریان ...