عادت نمی کنیم (۱۳۹۴)

فیلم خیلی پر هیاهو ، پر تنش و پر سروصداس موضوع تکراری مثل خیلی فیلم های دیگه بحث خیانت هنرپیشه ها در نوع خودشون خوب بازی میکنند ولی موضوع برای این تعداد هنرپیشه تراز اول خیلی ضعیفه من این فیلم رو تو یک سینمای پرسروصدا دیدم و همش تلاش میکردم گوش تیز کنم تا از لحظه کلیدی فیلم عقب نمونم و همش خیال میکردم که عقب موندم و میخواستم فیلم که به نمایش خانگی رسید در سکوت کلی مطلب و دیالوگ که در سینما متوجه نشدم اینجا دستگیرم بشه ولی درکل درسکوت هم دیدم فیلم کلا حرفی برای گفتن نداره و از 0-100 همش یک چیز چپ و راست میشه تا آخر فیلم که معمای فیلم حل میشه ، یعنی بیشتر فیلم کش میاد تا بیننده رو رو صندلی نگه داره یک کش اومدن بی مورد

به نظر من باور کردنی نیست که یه خانم جوان بیاد زن دوم اون آقا بشه، اونم کی؟ یه میکروب یه افیون که دست و پا در آورده، مردک اصلا بویی از بهداشت نبرده بود، من فکر می کنم قضاوت کردن بازی خانم تهرانی بی ادبانه ست چون اون سوپر استاره.... اما در تمام مدت فیلم با خودم می گفتم این چه جوری زن این چرکول شد؟؟؟.... حالم به هم خورد از سیگارای دم به دمش، چه قدر خود خواه و بی تربیت بود همش جلوی دیگران دود می کرد، در دسشویی رم نبست اَه اَه اَه.... اتفاقا من بر خلاف شماها می گم فیلم به خوبی شخصیت پردازی داشت... بازی آقای فروتن رو دوست دارم ولی این گریم اصصصصلا بهش نمی یومد... به نظر من به هیچ عنوان این فیلم تقلیدی از فیلمای دیگه نبود و اصلا نظر شماها رو بابت کپی بودن قبول ندارم. در کل من از فیلم خوشم نیومد.

سلام فیلم شاید موضوع تکراری داشت اما جنبه های مثبتم هم داشت همین دیالوگ معروف سمین تو فیلم مهم ترین نکته فیلم هستش که شاید یه جورایی درمورد رابطه خودش صدق میکرد رفتار مادر مهتاب که دخترشو مقصر و از احمد رضا طرفداری کرد بسیار اموزنده بود و همین طور سکانس اخر که منصور ناخواسته رو عروسک دخترش پا میذاره و سمین به قصه دخترش گوش میده و اروم اشک میریزه یعنی همون حرف خودش رو درواقع نشون میده وقتی شرایط مخالفته و درمسیر باد نیست باید بدونی چیکار کنی

من نه درباره الی رو دیدم و نه جدایی نادر از سیمین رو. نه فیلمهای خارجی که دوستان گفتن این فیلم تقلیدی از اونها بوده. اما به نظرم جذابیت نشوندن بیینده رو داشت، من به محض اینکه فیلمی حوصله مو سر ببره،سریع پا میشم میرم. ولی پای این فیلم نشستم. پس اینقدرها هم بد و سیاه نیست. به نظر من سلیقه دوستان با هم فرق داره. باید به سلایق مختلف احترام گذاشت. ضمنا بی آبرویی و حاشیه هاش نمیتونه ترغیب کننده بداموزی باشه.چیزی که خیانت رو در جامعه زیاد کرده، خیلی مسائل دیگه است که اینجا مجال گفتنش نیست.

نقش احمدرضا بنظر بنده کاستی نداشت چون اینجور آدما واقعا وجود دارن. خود من یکبار در زندگیم بهم تهمت زدن و نه تنها همسرم بلکه پدر و مادرم هم بهم شک داشتن و بارها میپرسیدن راستشو بگو اینکارو کردی یا نکردی. اینجور وقتا آدم اونقدر دلشکسته و از اطرافیانش ناامید میشه که ترجیح میده توضیحی نده و هرقدر هم از خودت دفاع کنی اونا عادت نمیکنن که درست قضاوت کنن. سر همین سوتفاهم همسرم از من جدا شد و بنده ترجیح دادم هرکس هرطور دلش میخواد فکر و قضاوت کنه. پس آدمهایی مثل احمدرضا وجود دارن، مضاف بر اینکه شخصیت احمد رضا یه آدم علمی و عمقی هست و مثل منصور نیست که تا کسی بهش تهمتی میزنه داد و بیداد کنه. با اینحال احمدرضا همه جای فیلم از خودش دفاع میکنه، به همسرش میگه که این دختر هم مثل همه دانشجوهای قبلی بوده و نه بیشتر، به دوست اون دختر میگه که من فقط بهش کار دادم که ترک تحصیل نکنه و آبروبری نکن، به منصور میگه ظاهرا باید دوستم و وکیلم رو عوض کنم. به زبان خودش جواب میده که بیگناهه. اتفاقا نقش منصور زیادی تئاتری و اغراق آمیزه بخصوص اونجا که میاد و به سیما میگه مهتاب داره طلاق میگیره.. خیلی خیلی این جریان طلاق گرفتن رو فاجعه آمیز و اسف بار نشون میده اونم تو جامعه ای که طلاق عادی شده و اونم از طرف آدمی که بساز بفروشه، اهل دور زدن و زیرآبی رفتنه و نسبت به مرگ یه دختر میگه مرد که مرد! موندم چرا یهو انقدر با احساس شده و از کوره در رفته. با اینکه احمدرضا رفیقشه و حس میکنه سیما مقصره بازم این قاطی الکی کردن توجیهی نداره. تنها ضعفی که فیلمنامه داره اینه که وقتی منصور پدر دختره رو راضی میکنه، موندم چرا پدره نیومده رضایت بده و میبینیم که وکیل هم بی اطلاعه از وضعیت پرونده و شاکی. قاعدتا منصور بهش پول یا امتیاز مهمی داده تا پدر بی‌خیال پرونده بشه و موندم چرا همچین آدم بزن بهادری اول رضایت شاکی و مختومه شدن پرونده رو نگرفته!

6 از 10

داستان پردازی: ضعیف و بدون جذابیت ایده یا محوریت فیلم( خیانت): خوب و مهم کارگردانی: تقلید ناشیانه از فرهادی بازی: همه خوب به غیر از فروتن در کل ارزش دیدن نداره

جدیداً بیشتر تولیدات سینمای ایران شدن میکس فیلم های "درباره الی"، "جدایی نادر از سیمین"، "شکاف" و "سعادت آباد". بسه بابا! تمومش کنید.

فيلم کپى کاملى بود از جدايى نادر از سيمين با چاشنى درباره ى الى...! بازى حمىدرضا آذرنگ فوق العاده بود. برعکس بازى محمدرضا فروتن روز به روز بدتر مى شود.

توهینی به فیلمساز محترم نمی کنم ولی به نظر من ساخت فیلم تقلیدی و کپی شده هنر نیست. کمی خلاقیت قطعاً باعث می شود مخاطب هم از فیلم شما بیشتر لذت ببرد. با امتنان

خیلی قشنگ بازی شد.

فیلم رو دوست داشتم فیلم شسته و رفته ای که همه چیزش سرجای خودش بود و قصه کاملا بیننده رو با خودش میبرد تا انتها

من خیلی خیلی فیلمو دوست داشتم.بازی هر4 بازیگر فوق العاده بود.من فیلمو چند بار نگاه کردم تا بیشتر از بازی افراد یاد بگیرم.و اینکه ببینم چه طور آقای آذرنگ در طی داستان با وجود اینکه آخر داستان رو میدونه ولی جوری بازی میکنه که داستان لو نره ولی در عین حال مشغول کد دادن به بیننده است.پیشنهاد میکنم حتما حتما اگه تءاتری هستید یا دنبال یاد گیری بازیگری هستید این فیلمو به دقت تماشا کنید.

این که همش تقلید بود.پس مغزه متفکره این کارگردان چی بود....متوسط بود فیلمش

فیلم هیچی نداره داستانش خیلی تکراری و حال به هم زنه با بازی بد و تکراری محمدرضا فروتن

فیلم خوب بود ولی چرا انقدر نظرات منفی . یعنی چی ؟؟؟!!!! از هر زاویه ای نگاه کنی فیلم خوب و گیرایی بود...

از روی دست اصغر اصغر نمی توان شد البته به جرات نمی تونم بگم می خواسته مثل اصغر فرهادی باشه اما خوب بود، بهتره بگم از دیدنش پشیمون نیستم

خاک بر سر کارگردان این فیلم

خیلی ناراضی موضوع فیلم خیلی ضعیف بود دیالوگ ها همه چی وقت تلف کردن بود تماشا فیلم

عادت نمیکنیم فیلم هدیه تهرانی ست و بس.کاراکتر سیما انگ هدیه تهرانیِ نازنین است و او این بار هم به نقش یک زن خانه دار معمولی و درعین حال مرموز و پیچیده، میدرخشد! سیما بدون شک در امتداد مژده ی چهارشنبه سوری ست...این بار خاموش تر، درونگرا تر، بی سرصداتر و پخته تر...نه اشک، نه ناله و آه و نه حسادت زنانه و رفتارهیستیریک! واکنش این زن به خیانت و زخم، دو پُک به سیگاری ست که تا دیروز پنهانی و باترس آتش اش میزد...این کاراکتر پیچیده به یمن بازی سرد و درونی هدیه تهرانی، فراموش نشدنی ست...درود به هدیه تهرانی گزیده کار و پروسواس و بی حاشیه با پرسونای تثبیت شده اش به نقش زنان مدرن و درونگرا!

کارگردان خیلی تو کف سیگاره این همه صحنه هایی که هیچ ربطی در داستان فیلم نداشت و کارگردان چند ثانیه از فیلم رو به نشون دادن سیگار کشیدن شخص اختصاص داده

آخه چرا اينهمه فيلم با اين موضوع،من وقتى فيلم فروشنده رو كه توو كن مقام اول رو آورد واقعا نااميد شدم از زندگى اين فيلمها داره چيو نشون ميده،ميخواد بگه خيانت جزوى از زندگيا شده و بايد باهاش كنار اومد،هر چند دارن سعى ميكنن زشت و كثيف نشون بدن ولى چيزى جز ترويج و هضم آن توو ذهنا پيامد ديگه اى نداره،كاش مسئولين نسبت به رسالتى كه دارن دقت بيشترى داشته باشن.

به نظر من فيلنامه ى فيلم كه مشكل اصلى جامعه است مشكل داره،الان اكثر نويسندگان فيلمهاى سينمايى موضوع خيانت رو انتخاب ميكنن و با پايان ناگوار براى شخص مرتكب خيانت ،قصد دارن عواقب آن را به بيننده گوشزد كنن درحالى كه با ساخت اينگونه فيلمه،خود آن باعث ترويج توو جامعه ميشه و عوام تحريك به اصل موضوع ميشن وانتهاى فيلم رو به خاطر نميسپارن،دقيقا مثل فيلماى شبكه هاى ماهواره اى كه با همين موضوعات روى مردم تأثير گذاشت،مطمئنااگه به جاى اينهمه خيانت،عشق و محبت نشون داده بشه تاثير بيشترى توو بهبود جامعه ميزاره

دقیقا جدایی نادر از سیمین و درباره الی رو مخلوط کرده شده این.. بابا همه اصغر فرهادی نمیشن. هی حالا ادای اونو دربیارین

چرا کسی به سیگار کشیدن هدیه تهرانی از اوایل فیلم توجه نکرد هدیه تهرانی میدونست که شو هرش داره خیانت میکنه که گفت خودم بهش درس میدم لوزومی نداره می خواست زندگی اونا رو بهم بزنه که به دروغ گفت من اونا رو تو ماشین دیدم توجه کنید اخرش خواست تلافی کنه و موبایل رو رو کرد

من وقتی فیلم به وسط خودش رسید قشنگ داستان فیلم را به همسرم گفتم زیرا سوژه فیلم الهام گرفته از امتیاز نهایی وودی آلن...زندگی خصوصی فرحبخش و دختری در قطار پایولا هاوکینز بود...همسرم آخر فیلم با تعجب به من نگاه کرد که من چطور معمای فیلم را به این راحتی حل کردم...کفتم چون سوژه تکراری بود

فيلم بسيار تقليدي كه هيچ نكته تازه اي نداشت. نميدونم تقليد از فرهادي هم هنره؟؟؟ خودشون خلاقيت ندارن؟؟ حتي ساره بياتم آورده كه يادآور اون فيلم باشه.

تو یه جمله: جدایی نادر از سیمین2 .خصوصا گیر دادن به حرف بچهه.

اخ سمن خانوم دقیقا من هم همین نظر رو داشتم. بازی ضعیف مخصوصا اقای فروتن عجیب بود... و چقد این فیلم منو یاد جدایی نادر از سیمین انداخت مخصوصا بازی ساره بیات و گریمش ک عینا تکرار شد

فیلم خوبی بود با کشش نسبتا زیاد برای دنبال کردن موضوع. فقط کاش کمی روی شخصیتها بیشتر کار میشد. از این همه نظر مغرضانه تعجب میکنم. توی سبک و سیاق فیلمهای فرهادی بود ولی پایان بازی نداشت.

فیلم خیلی خوب بیننده. و درگیر میکرد و تشویق میکرد ادرسشو ببینه.بازی چهار هنرپیشه عالی بود و خیلی خوب از پس کارکترها براومده بودن که همچین انتظاری هم پیشاپیش میرفت

خيلي بازي فروتن و تهراني ضعيف بود...ولي موضوع فيلم بد نبود هر چند تلفيقي از درباره الي و جدايي نادر از سيمين بود!

سلام. واقعا متوجه نمیشم دوستان چجوری نقد میکنن ! واقعا یک مقدار عادلانه قضاوت کنیم. بازدی سرد فروتن و تهرانی اخه!!!! خب باید شخصیت فروتن در برابر اذرنگ به این شکل باشه و خانم تهرانی یک مادر و با مشکلات خاص خودش بودن, یا اگه موضوع تکراریه, خب واقعیته و این مسائل معضل جامعستو کم دوروبرمون نیست و دوره ی فیلمایی مثل اخراجی, ابنبات چوبی, رسوایی, سالوادر و... سر اومده. خیلی هم خوب که دارن مسیر اقای فرهادیو میگیرن, و یک فیلم با چهار تا بازیگر درست و حسابی که درگیر یه موضوعن ساخته میشه نه فیلمایی با صدتا بازیگر که فقط زیبایی دارن ولی بازیهای مصنوعی و موضوعات بی سر و ته که ادم هیچ پندی از فیلم نمیگیره. واقعا فیلم خوبی بود, همه چی حساب شده بود و ادمو درگیر میکرد. حتی اسم فیلم که واقعا ادت نکنیم به قضاوت بی مورد. خسته نباشید به همه و خوشحالم از تماشای فیلم و باز هم میبینم و لذت میبرم.

فیلم خوبی بود ولی آخرش مثل همه فیلمهای ایرانی الکی تموم میشه . سناریستها و کارگردان های ایرانی پایان درست به فیلمها نمیدن همه آخرش الکی به اتمام میرسه همه یه چیزی یاد گرفتن پایان باز

فيلم بدى نبود.درواقع موضوعش خوب بود اما شخصيت پردازيش ضعيف بود.من به شخصه هيچ كدوم از كاراكتر ها به نظرم پرداخت خوبى براشون انجام نشده بود.مخصوصا شخصيت احمدرضا و پدر فرنوش.و اصلا برام قابل درك نبود بى تفاوتى نسبى پدر فرنوش و دوستش نسبت به مرگش.يعنى خيلى راحت پذيرفته بودن مرگ ناگهانى يه دختر جوون رو.تركيب بازيگرها خوب بود و من فكر مى كنم از عوامل تاثير گذار در كشش به تعقيب فيلم تا انتها، استفاده از جذابيت خود بازيگرها و موضوع كلى خوب فيلم بود.

فیلم به اعتقاد من فوق العاده خوب بود نمی دونم چرا اینقدر رای بهش کم داده شده. از نکات برجسته فیلم اینه خیلی به سرعت تکلیف بیننده رو مشخص می کنه موضوع فیلم چیست و قرار است چه مسئله ای حل شود برخلاف بعضی از فیلم ها که آدم تا لحظات پایانی فیلم هنوز نمیدونه حتی موضوع فیلم چیست!!! هرچند این فیلم هم مثل بعضی از فیلمها این ضعف رو داره که آدم تا پایان فیلم نسبت دو تا خانواده فیلم رو با هم نمی فهمه! در کل فیلم خوش ساختی بود و به اعتقاد من کارگردانی خیلی خوبی هم داشت. ضنما هیچ شباهتی هم به جدایی نادر از سیمین و درباره الی نداشت.

من هنوز تو شوکم !!!!! این چه فیلمی بود ؟!!! نیم خط ایده مسخره که دختر سوار چه ماشینی شده و ادامه مسخره و کور برای یک تقلید معضل اجتماعی از فیلمی دیگر .. واقعا حالم بهم خورد با این فیلم و تمامی عوامل .. حیف هدیه تهرانی که با بازی ضعیفش در فیلمی ضعیف دوباره در سینما ظاهر شد..

عادت نمیکنیم با وجود اینکه درام اجتماعی ملتهب، تعلیق آفرین و غافلگیرکننده را به کار میگیرد، اما در نهایت تماشاگر دهه نود را چندان درگیر نمیکند. این که روی دهه نود تاکید دارم دقیقا به این خاطر است که شعور حسی و ذهنی مخطب این دهه در مواجهه با چنین درامهایی (که پیرنگشان را از التهاب و تعلیق جاری در روابط پر از سوءظن چند کاراکتر در اثر اتفاقی دور از انتظار و هولناک میگیرند) در مرتبه ای بالاتر از دهه هشتاد قرار دارد. دلیلش هم سه فیلم بسیار مهم دهه گذشته یعنی (چهارشنبه سوری، درباره الی و جدایی نادر از سیمن) است. این فیلمها پله پله چنیبن ساختاری را برایمان آنچنان جلا داده اند و آنچنان بر روح و ذهن ما نشسته اند که حتی هر نوع وام گیری از آن فیلمها اگر منجر به جلا دادن بیشتر آن فرم ساختاری نشود یا حداقل در سطح آن قرار نگیرد دیگر مخاطب را چندان به وجد نمی آورد. حال آنکه عادت نمیکنیم پا را فراتر از وام گیری گذاشته و اکثر دقایق چه در نوع میزانسن، چه در نوع دیالوگها و حتی انتخاب بازیگر ها ذهن ما را به سمت و سوی آن سه فیلم میبرد و ما را از جنبه های مختلف در معرض قیاس قرار میدهد. و چون در تمام قیاسها مغلوب می شود، تماشاگر ناخودآگاه از درام و از کاراکترها فاصله میگیرد. چاشنی فیلمی که نقشه راهش مرعوب کردن تماشاگر با درامی پر رنگ و لعاب است با چنین تناقض آشکاری خنثی میشود. (نمونه عیانش در سکانسی است که آذرنگ و تهرانی در میزانسنی که به شدت یادآور سکانسی از فیلم جدایی در خانه ی راضیه و حجت است، داخل اتاق کوچکی جلوی درب چوبی اتاق، مقابل هم قرار گرفته اند و راجع به افشا کردن مسئله مهمی بگو مگویی عصبی دارند و در نهایت مرد با عصبانیت از سر استیصال توی سرش میزند و از در خارج میشود حال آنکه نه کارگردانی و حس و حال این سکانس و نه بازی بازیگرانش به سطح سکانس مشابه آن فیلم هم نزدیک نمی شود) مشکل اولیه عادت نمی کنیم جلوتر از شخصیت پردازی نا کامل برخی کاراکترها، بازی متوسط بازیگرها، پنهان کاری ها با کدهایی که خیلی هم هوشمندانه نیستند و گره گشایی عجولانه پایانی، ذهن و سلیقه صیقل خورده ی مخاطبانش است.مخاطب شناسی از فاکتورهای مهم برای کسب اعتبار در فیلمسازی است. جایگاه پایین تر فیلمساز جوانی همچون (ابراهیمیان) نسبت به جایگاه فیلمساز جوانی همچون (سعید روستایی /ابد و یک روز) در نزد مخاطب در درجه اول ناشی از هوش بالای روستایی در مخاطب شناسی است.

فیلم کشش داشت ینی جوری بود که ادمو با خودش می کشوند تا اخر قصه,من یه سوتی از دکور گرفتم! تو دقیقه ۴۱تا ۴۳فیلم که صحنه دیالوگ گوییه اذرنگ با تهرانیه سر میز وسایل تغییر میکنن که خیلی ضایع بود,یا دهن اذرنگ خیس بود دو ثانیه بعد خشک میشه که اینا میتونه نشونه بی دقتیه کارگردان باشه

اگر بخواهیم بصورت کلی در مورد فیلم نظر بدم، فیلم خوبی بود ولی اگر در مورد جزییات فیلم از شخصیت پردازی و روند داستان بخواهیم نظر بدیم کمی ضعیف بود و مثل کارهای آقای فرهادی رئال نبود. مخصوصا مرگ مسخره و بی علت فرنوش، ابزاری بود برای داستان پرداز. جالب اینه که هیچ کس به دنبال علت مرگ فرنوش رو جویا نشد حتی پدرش. به نظر من اگر فرنوش زنده می موند و داستان با چالش های بیشتری مواجه می شد برای مخاطب بسیار جذاب تر میشد. از طرفی دیگر این موضوع که مگر چه مدت بود که فرنوش به ترگل درس میداد که در این مدت منصور به او علاقمند میشد با او ازدواج میکرد و او باردار میشد. این اتفاقات مستلزم زمان زیادی می باشد در صورتی که در فیلم اینطور نیست. در فیلم احمدرضا بیگناه جلوه داده میشود در صورتیکه همانطور که دوست فرنوش گفت او به فرنوش علاقه داشت و به همین علت به او کمک میکرد و وقتی دوست فرنوش به او میگوید شما به او علاقه دارید سکوت میکند. ولی نکته اینجاسست که علاقه او به فرنوش مثل علاقه منصور از روی هوس نیست. حتی در دادگاه به جای نگرانی درباره مهتاب نگران فرنوش و مراسم تدفینش بود. در انتها باید گفت که شکهای زنانه هیچ گاه اشتباه نخواهد بود و همیشه حس ششم آنها درست میگوید. (شک نسبت به کسانیکه دوستشان دارند مانند همسر، فرزند و ...) و دو تا جمله بسیار حکیمانه در فیلم از دهان شخصیت های زن داستان می شنویم که بسیار تاثیرگذار است و اگر آویزه گوش شود بسیاری از مشکلات حل می شود. سیما خطاب به مهتاب: وقتی همه چیز خوب و خوشه، زندگی کردن هنر نیست. مهتاب خطاب به احمدرضا: اصولا وقتی باید کاری بکنی، هیچ کاری نمی کنی.

فیلم قطعا نمره قابل قبولی میگیره و البته تعجب میکنم از نظرات خصمانه بعضی ها. داستان فیلم تکراری نیست شاید حالت معما گونه فیلم بعضی ها رو به یاد درباره الی بندازه. اما این حالت معما گونه اتفاقا الان تو سینمای دنیا خیلی مد شده و با استقبال هم همراه بوده... بازی ها خوب بود و روند داستان هم کسل کننده و در جهت اطلاف وقت نبود. تشکر

فیلم طوری بود که همون چند دقیقه اولش من فهمیدم کاره منصوره چون انقدر سکوت احمدرضا مسخره بود که می شد حدس زد داره یه باریو به دوش می کشه و اصرار حل کردن مشکلات احمدرضا به دست منصور و اعتماد بی منطق یک فرد تحصیل کرده به کسی که بارها و بارها نا امیدش کرده یکمی غیر واقعی بود ،به نظرم زیاد فیلم تاثیرگذاری نبود شاید به علت اینکه مردم ایران از این دست فیلما زیاد دیدن ولی بر خلاف نظر برخی دوستان بازی بازیگرانش خیلی خوب بود در کل انتظار دیدن فیلم بهتریو داشتم شاید اگه این فیلم چند سال پیش ساخته می شد فیلم موفق تری می شد نه الان که مردم ذهن بسیار پویا واماده ای برای این سبک فیلما دارن

خیلی فیلم ضعیفی بود . فیلمنامه ضعیف . یک کار صد در صد تقلیدی . سناریو تقلیدی ، بازی بازیگران ، صحنه ، فضا .... . اصلن فیلم خوبی نبود و حتی ارزش یک بار دیدن هم نداشت . بازی فروتن واقعا افتضاح بود . فروتن رو کی هنرپیشه کرده ؟!!!! اصلن انگار داشت می مرد میخواد دو تا دیالوگ بگه . خیلی مصنوعی بازی میکرد . هدیه تهرانی هم واقعا تاریخ مصرفش گذشته .... اصلن روان و راحت بازی نمیکرد . حتی در اوج لحظه ای که انتظار میره یه واکنش از خودش نشون بده هیچ حسی رو منتقل نمیکنه .... این چه ژست بازیگری هست آخه ؟ کلن فیلم ضعیف . نمره فیلم 1 از 10

واقعا مضخرف بود داستان تکراری ته فیلمم که کاملا ماست مالی شد با یه موبایل سکوت فروتنم که واقعا رو اعصاب بود اقا بلد نیستی فیلم نساز خب

چهار تا شخصیت بی شعور رو گذاشتن یجا داستان ساختن از داستان فیلم ما ۱ درصد هم چیزی نمیبینیم کلا فقط بازیپرا داستانو برامون شرح میدن بازی ها هم که افتضاح لوکشین ها بدتر.... جزو مزخرف ترین فیلمای سال

فيلم مخلوطي از درباره الي و جدايي نادر از سيمين بود بازي ها افتضاح بود به خصوص آقاي فروتن كه ادم فكر ميكرد داره از روي كاغذ ميخونه! رنگ ديواراي خونه دوتاشون آبي بود آدم اصلا نميفهميد خونه كدوماشونن خيلي بهتر از اينا ميتونست ساخته بشه اينجاست كه ميفهمي كارگردان چقدر مهمه تو خوب بودن يه فيلم

من از فیلم رضایت نسبی داشتم. انتظارم بیشتر بود چون تهرانی بعد از سالها نقش پررنگ و مهمی داشت و انتظار داشتم خیلی سطح فیلم بالا باشه که متوسط بود. بازی ها نسبتاً خوب بود ولی بازی تهرانی از بازی پانته آ پناهی و ساره بیات پایین تر بود. فیلمیه که یک بار باید دیدش ولی نه بیشتر

به نظرم ببشتر به فيلم چهارشنبه سوري نزديك بود تا جدايي. فيلم خوبي بود و اصلا انتظار اون پايان رو نداشتم و از ديدن فيلم راضي هستم

هدیه تهرانی بسیااااار بازی بدی داشت

عادت نمیکنیم داستان خودشو خیلی راحت و تا پایان بدون مشکل چندانی روایت میکنه ! بازی ها به جز فروتن همگی خوب ! فیلم شاید تحت تاثیر موجی که اصغر فرهادی و فیلماش ایجاد کردن باشه ، اما به عنوان یه فیلم مستقل حرف جالبی برای گفتن داره . پایان فیلم هم به شدت حساب شده و درست هستش ! در کل عادت نمیکنیم رو میتونم به عنوان یه فیلم خوب ازش یاد کنم