جومانجی: به جنگل خوش آمدید

نقد فیلم جومانجی 2 فیلم اصلی جومانجی به دلایل مختلف به یاد ماندنی شد؛ از جمله بازی رابین‌ویلیامز فقید و همچنین جلوه‌های ویژه بی‌نظیر فیلم در آن سال‌ها که تمرکز خاصی هم بر حیوانات داشت. دنیای کودکان در آن سال‌ها به جای گره‌خوردن به دنیای مجازی و تبلت ها بیشتر پیرامون بازی‌های رومیزی (Board Game) و بازی‌های کارتی (Card Game) بود و از همین رو جومانجی نیز در کالبد همین اسباب بازی ها در فیلم نشان داده شد. استودیوی فیلمسازی کمپانی سونی یعنی کلمبیا پیکچرز، زمانی که قصد ساخت ادامه جومانجی را داشت با شناخت کامل دنیای مدرن و تفریحات کامپیوتری امروزه کودکان، تغییرات زیادی را در ماهیت اين فيلم اعمال کرده و آن را از یک بازی رومیزی تبدیل به یک بازی کامپیوتری (البته از نوع بازی های قدیمی مثل آثار عرضه روی کنسول سگا) کرده است. همین مساله در نگاه اول دل طرفداران نسخه اصلی را می‌رنجاند اما فیلم جدید هم اشاره‌ای به قهرمان گذشته این سری (با بازی رابین ویلیامز) داشته و هم اینکه عناصر خوبی را در چنته دارد تا هم طرفداران قدیم و هم طرفداران جدید را راضی كند. داستان درست از جایی آغاز می‌شود که فیلم قبلی در 22 سال پیش تمام شد و سپس بعد از یک سکانس کوتاه به سرعت به تاریخ امروز می‌رسد تا روایت فیلم مدرن شود. حکایت چهار دانش آموز که هر یک بنا به دلایل مختلف توبیخ شده و باید دفتر انباری مدرسه را تا عصر تمیز کنند. در گیرودار این تمیز کردن، کنسول بازی قدیمی را پیدا کرده و با وصل کردن آن به تلویزیون درب و داغان داخل انباری هر چهار نفر مشغول به بازی می‌شوند. بازی دستگاه نام «جومانجی:به جنگل خوش آمدید» را یدک می‌کشد و بچه‌ها بعد از انتخاب کاراکترهای خود، ناگهان یک به یک وارد بازی کامپیوتری می‌شوند؛ البته در کالبد ...