آقای لینک با کمک سِر لیونل فراست، برای پیدا کردن خویشاوندان گمشده اش به دره شانگری لا می رود. در این سفر، زن ماجراجویی به نام «آدلینا فورتنایت» به آنها کمک می کند.
«لینک گمشده» یا «پیوند گمشده» انیمیشنی است که در قرن نوزدهم روایت می شود و اثری از استودیوی انیمیشن سازی «لایکا» است. تماشای «لینک گمشده» حسی به مخاطب می بخشد که کمتر شبیه به انیمیشن های استودیوهایی مثل «پیکسار» ، «دریم ورکس» یا «بلو اسکای» است و در عوض بیشتر شبیه خواندن یک کتاب داستان جذاب برای کودکی است که در حال خوابیدن است. در اینجاست که شما می توانید هنر واقعی را لمس کنید. «لینک گمشده» نسبت به آثاری که در آنها سرنوشت جهان به تصویر کشیده می شود ، یک اثر ناچیز به شمار می آید که این یک ویژگی مثبت است تا منفی اما خب چیزهایی بدتر از فرستادن مخاطبان با یک لبخند روی صورت نیز وجود دارد. سکانس پایانی فیلم و تیتراژ آن نشان می دهد که چقدر برای نشان دادن یک تصویر از کالسکه ی در حال حرکت در جنگل ها ، جاده ها و تپه ها زحمت کشیده شده است.
«لینک گمشده» یا «پیوند گمشده» انیمیشنی است که در قرن نوزدهم روایت می شود و اثری از استودیوی انیمیشن سازی «لایکا» است. تماشای «لینک گمشده» حسی به مخاطب می بخشد که کمتر شبیه به انیمیشن های استودیوهایی مثل «پیکسار» ، «دریم ورکس» یا «بلو اسکای» است و در عوض بیشتر شبیه خواندن یک کتاب داستان جذاب برای کودکی است که در حال خوابیدن است. در اینجاست که شما می توانید هنر واقعی را لمس کنید. «لینک گمشده» نسبت به ...
اگر به شکل پروبلمتیک بخواهیم به اثر نگاه کنیم، کاراکتر «آقای لینک» با حس شوخ طبعی به سبک بریتانیایی که از اصول و قاعده ی خاصی پیروی می کند، تلاش کرده تا در کنار فضای آنتیکی که در فیلم وجود دارد، کیفیت فیلم را کمی ارتقاء بخشد. آرزو می کردم که کاش فیلمنامه کوتاه تر می شد تا فیلمساز بتواند بیشتر بر روی جنبه های فنی اثر تمرکز کند. به نظر می رسد در زمینه ی جلوه های ویژه جای کاری بیشتری وجود دارد. با استفاده از فناوری پرینت سه بعدی رنگی دیگر نیازی به استفاده از نقش آفرینی بازیگران با لباس های ویژه نیست. با وجود اینکه بازیگران پرانرژی ای مانند «اما تامپسون» نیز در این انیمیشن ایفای نقش کرده اند ، اما «پیوند گمشده» در برقراری یک رابطه ی واقعی با مخاطب خود شکست خورده است.
اگر به شکل پروبلمتیک بخواهیم به اثر نگاه کنیم، کاراکتر «آقای لینک» با حس شوخ طبعی به سبک بریتانیایی که از اصول و قاعده ی خاصی پیروی می کند، تلاش کرده تا در کنار فضای آنتیکی که در فیلم وجود دارد، کیفیت فیلم را کمی ارتقاء بخشد. آرزو می کردم که کاش فیلمنامه کوتاه تر می شد تا فیلمساز بتواند بیشتر بر روی جنبه های فنی اثر تمرکز کند. به نظر می رسد در زمینه ی جلوه های ویژه جای کاری بیشتری وجود دارد. با استفاده ...