کمدی به کمدی مبتذل تر!
وضعیت سینمای ایران هر روز بحرانی تر می شود و هیچ کس هم نگرانِ این وضعیت نیست ساخت و اکران فیلم های کمدی مبتذل به معنی واقعی کلمه باعث شده سینمای ایران به قهقرا برود، هر بار که فیلم کمدی اکران می شود و آن را می بینیم توبه می کنیم که دیگر به تماشای همچین فیلم های سخیفی نشینیم اما باز هم گول می خوریم و فکر می کنیم مثلا فیلم کمدی کلمبوس چون فیلمسازش فیلم های استانداردی در کارنامه اش دارد یا بازیگران مطرحی در آن بازی کردند باید کمدی درستی باشد اما زمانی که فیلم را می بینیم فقط و فقط تاسف می خوریم که بلایی سر فیلمسازهای آمده؟ اساسا به عقب برگشتیم به همان دهه هشتاد و فیلم های شانه تخم مرغی، فیلم هایی که لمپن و مبتذل هستند، اما در دهه ی کنونی فیلمسازهایی که ادعای روشنفکری داشتند هم دست به ساخت فیلم کمدی زدند یکی از نکاتی که ساخت فیلم کمدی مبتذل در سینمای ایران چشمگیر شده است مسئله ی اقتصادی ست فیلمساز فکر می کند با یک طرح چند خطی می تواند کمدی بسازد که مخاطب را تلکه کند! اساسا فیلم های کمدی چند سال اخیر فقط توانسته اند مبتذل باشند و هیچ کدام از این فیلم ها صرفا کمدی نیستد، ژانر کمدی که از مهم ترین ژانرهای سینماست به دست فیلمسازهای ایرانی به تمسخر گرفته شده است و مقام های مسئوول در بخش صدور پروانه ساخت هم نمی توانند این حجم از فیلمنامه های لوده را کنترل کنند.
هاتف علیمردانی در کارنامه هنری اش یک فیلم خوب مثل به خاطر پونه و یک فیلم نسبتا خوب مثل کوچه بی نام دارد ، اساسا علیمردانی فیلمساز اجتماعی ست اما باعث تعجب است که چرا او کلمبوس می سازد؟ این فیلمساز نشان داده که می تواند فیلم های ملودرام استاندارد بسازد اما چه چیزی باعث می شود که فیلمسازان درامِ، کمدی ساز شده اند؟( البته ...
وضعیت سینمای ایران هر روز بحرانی تر می شود و هیچ کس هم نگرانِ این وضعیت نیست ساخت و اکران فیلم های کمدی مبتذل به معنی واقعی کلمه باعث شده سینمای ایران به قهقرا برود، هر بار که فیلم کمدی اکران می شود و آن را می بینیم توبه می کنیم که دیگر به تماشای همچین فیلم های سخیفی نشینیم اما باز هم گول می خوریم و فکر می کنیم مثلا فیلم کمدی کلمبوس چون فیلمسازش فیلم های استانداردی در کارنامه اش دارد یا ...
