طنابنده اینبار با ترکیب لانگ شات و کلوزآپ به جشنواره فیلم فجر آمده تا مهناز افشار و سعید آقاخانی و حسن پورشیرازی و مهران احمدی باردیگر بابازی های پخته و باور پذیر برای سیمرغ بجنگند.
چالش قَسَم بین فامیل برای ماجرایی که گویی کسی اطلاع دقیقی از آن ندارد. چالشی شبیه "دوازده مرد خشمگین" سیدنی لومت. گ با رگه هایی از سریال پایتخت سیروس مقدم. فیلمساز از همان ابتدای فیلم با دقت در جزییات و استفاده خوب از حضور برخی نابازیگران تلویحا اعلام میکند سعی در خلق اثری دقیق است.
فیلم شاید در ژانر جاده ای هم قرار بگیرد. مسافران یک اتوبوس زهوار در رفته هرچه در مسیر پیشتر میروند ، بیشتر از حال همدیگر و درونیات هم مطلع میشوند و در عین حال بیننده ها راهم باخود همراه میکنند.
داستانک ها هم کاملا در خدمت درون مایه ی فیلم است. همهمه و ابراز نظرات مختلف و حفظ اعتماد بنفس دربرابر آنها شاید پررنگ ترین پیام فیلم باشد. در کنار آن شاید اهمیت خانواده و پشت گرمی فامیل هم در نظر طنابنده بوده باشد. حسی که اغلب آدمهای مدرن امروز با دوستی های زوری و فامیل های دور از آن محرومند.
فیلمساز در دوسوم ابتدایی فیلم کم کم ذهن مخاطب را برای شوک آخر میپَزَد. خوب که ذهن مخاطب مغز پخت شد و در صندلی برای فکر به پایان ماجرا فرو رفت ، تیر خلاص را با انداختن اتوبوس در استخر و... شلیک میکند. پایان فیلم یا پایان مخاطب همراه میشود.
طنابنده اینبار با ترکیب لانگ شات و کلوزآپ به جشنواره فیلم فجر آمده تا مهناز افشار و سعید آقاخانی و حسن پورشیرازی و مهران احمدی باردیگر بابازی های پخته و باور پذیر برای سیمرغ بجنگند.
چالش قَسَم بین فامیل برای ماجرایی که گویی کسی اطلاع دقیقی از آن ندارد. چالشی شبیه "دوازده مرد خشمگین" سیدنی لومت. گ با رگه هایی از سریال پایتخت سیروس مقدم. فیلمساز از همان ابتدای فیلم با دقت در جزییات و استفاده خوب ...
قضاوت ممنوع!
:
یادداشتی بر فیلم قسم (محسن تنابنده)
قسم یکی از چندین فیلم جشنواره امسال با تم حقوقی است. همانطور که از نام فیلم پیداست، قرار است چندنفر از بستگان مقتول، برای قصاص قاتل در مراسم قسامه شرکت نموده و قسم بخورند.
قسم از خیلی جهات همان پایتخت است، اما ضعیف تر و هرگز فضای یک فیلم سینمایی را ندارد.
البته تمام مدت زمان فیلم، در یک اتوبوس میگذرد و تقابل آدم ها در این اتوبوس موقعیت هایی را خلق می کند، اما این موقعیت ها تبدیل به قصه نمیشود و کل فیلم در حد یک ایده باقی می ماند.
بازی مهناز افشار علیرغم تمام تلاشی که می کند اما چنگی به دل نمی زند و مهران احمدی هم نقش قابل توجهی ندارد. فقط بازی حسن پورشیرازی نظر تماشاچی را به خود جلب می نماید.
اما دلیل این یادداشت ...
:
یادداشتی بر فیلم قسم (محسن تنابنده)
قسم یکی از چندین فیلم جشنواره امسال با تم حقوقی است. همانطور که از نام فیلم پیداست، قرار است چندنفر از بستگان مقتول، برای قصاص قاتل در مراسم قسامه شرکت نموده و قسم بخورند.
قسم از خیلی جهات همان پایتخت است، اما ضعیف تر و هرگز فضای یک فیلم سینمایی را ندارد.
البته تمام مدت زمان فیلم، در یک اتوبوس میگذرد و تقابل آدم ها در این اتوبوس موقعیت هایی را خلق می کند، اما این ...
صداقت جایگزین سفاهت
محسن تنابنده در دومین اثر سینمائی خود بعد از گینس، فیلمی را کارگردانی می کند که اصولا فاقد ژانر خاصی است. "قسم" بمثابه یک کلاس درس؛ با فراموش کردن سینما و عناصر و مولفه های ساخت فیلم در آن، یک " تله فیلم " خوب برای دانشجویان رشته حقوق شده است، تا ضمن همذات پنداری و همراه شدن با شرایط شخصیت های مرتبط با قتل فردی از اعضای خانواده، موضوع پیچیده "قسامه" در فقه اسلامی را مورد توجه قرار داده و برای مدت یک ساعت و نیم، آنها را مشغول هنرنمائی پدیده تمام نشدنی سینمای ایران " مهناز افشار " نماید.
تنابنده در "قسم"، سینما را با تلویزیون و مخاطب خاص را با مخاطب عام اشتباه میگیرد و در نتیجه، ...
محسن تنابنده در دومین اثر سینمائی خود بعد از گینس، فیلمی را کارگردانی می کند که اصولا فاقد ژانر خاصی است. "قسم" بمثابه یک کلاس درس؛ با فراموش کردن سینما و عناصر و مولفه های ساخت فیلم در آن، یک " تله فیلم " خوب برای دانشجویان رشته حقوق شده است، تا ضمن همذات پنداری و همراه شدن با شرایط شخصیت های مرتبط با قتل فردی از اعضای خانواده، موضوع پیچیده "قسامه" در فقه اسلامی ...
فیلم قشنگی بود و من خوشم اومد ولی زیادی پیچیده اش کرده بود
و کمی گیج کننده شده بود آخراش
و از طرفی هم میتونست بخاطر معمایی بودن قصه باشه
ولی در کل فیلم قشنگی بود و با اینکه 90% فیلم در اتوبوس بود کشش و جذابیت دیدن داشت خسته کننده نبود
فیلمش واقعا عاااالی بود
یه فیلم عالی که همه فاکتورای لازم رو داره
هیجان فیلم بالا بود و قلبمون توی اکثر دقیقه هاش تند میزد
پایان بندیش مناسب بود
و مهم تر از همه ، پیامهایی داشت که قطعا روی مخاطب اثرات مثبت زیادی میذاشت
میشه دو کلام بفرمایید چه چیز فیلم افتضاح بود. انصاف هم خوب چیزی است. با این کامنتتان بعید میدانم که اصلا فیلم را دیده باشید. داستان فیلم که جدید و غیر تکراری بود بازی هنرپیشگان هم که عالی بود . پایان فیلم نیز هیجان انگیز و غیر قابل پیش بینی بود.
بازی خانم افشار خوب بود و میتونه نامزد بهترین بازیگر هم بشن. ولی داستان قابل پیش بینی بود و کاش چیزی واسه گفتن داشت. ولی فیلمی نیست که بخواد همه فاکتورها رو در حد نرمال داشته باشه
فیلم خوبیه و مخاطب رو نگه میداره کارگردانی فیلم و داستانش هم میتونه نامزد سیمرغ باشه ولی اشکالات حقوقی فیلم برای افرادی که اطلاعات حقوقی دارن کاملا روشنه و امیدوارم این ایرادات توی اکران عمومی حل بشه.
قسم یه فیلم دیالوگ محوره نسبتا سرحاله که هر چه جلوتر میره بیشتر جا می افته ... سکانس ماقبل پایانی فیلم یه کات خیلی خیلی بد داره که به فیلم ضربه بزرگی میزنه