این فیلم دربارهی جوانی اهل جنوب شهر به نام «علا» است که سودای بزرگی در سر میپروراند و میخواهد خود را بالا بکشد. آشنایی «علا» با زنی میانسال به نام «فروغ»، این پسر جوان را در موقعیتی پیشبینینشده و پر از جدال و کشمکش قرار میدهد؛ مسیری که هم با عشق، کینه، خشم و انتقام همراه است.
پیتوک، نه تریلر است نه نئو- نوآر و با اینکه سیدمجید صالحی در اولین ساخته سینماییاش علاقه داشته اثری در ژانر بسازد، اما پیتوک بیشتر به فیلمفارسیهای دهه ۴۰ نزدیک است، فیلمی که میخواهد در یک ژانر جدید و غیرمرسومِ ایرانی داستانگویی کند، اما شکلگیری فیلمنامه و نقصهای آن باعث شده پیتوک یک اثر کلیشهای باشد.
داستان فیلم، حول و حوش کلیشههای مرسوم سینمای قبل از انقلاب میگذرد که البته پس از انقلاب هم تکرار شده است و شاید بتوان گفت فیلمساز و نویسندگان فیلمنامه تحت تأثیر سینمای مسعود کیمیایی هم بودهاند. پسری جنوبشهری برای فکرهای بزرگ و رسیدن به پولهای بزرگ همدست زنی پولدار میشود. این طرح نیمخطی اساساً نمیتواند در تصویر چیزی را اضافه کند، یعنی در ۱۱۵ دقیقه نکته قابل توجهی در فیلم دیده و احساس نمیشود و اینکه اساساً انگار فیلمنامه برای سریال نوشته شده و حالا اینجا از سروته آن زدهاند که بشود از آن یک فیلم سینمایی ساخت. نبود منطق در چگونگی روایت باعث شده فیلم در بخشهایی گنگ و مجهول به نظر برسد، بهطوریکه گویا فیلمساز توجهی به علت رخدادها نداشته است، مثل ایجاد رابطه علا و فروغ که آنقدر زود رخ میدهد که مخاطب دلیل اعتماد علا را نمیفهمد یا در سکانسهای آغازین، رابطه علا و رؤیا خوب نشان داده میشود، اما درست یک روز بعد وقتی علا، کارمند فروغ میشود رابطهاش را با رؤیا بدون هیچ منطقی کات میکند، حتی نشان داده نمیشود که علا چرا میپذیرد که کارمند فروغ شود! مگر او خلافکار است که میپذیرد تا مهام را بکشد؟ هیچ شناختی از علا، فروغ، مهام به مخاطب داده نمیشود. یک خواهر گم شده هم در فیلم است که برای فیلم مهم جلوه نمیکند که اتفاقاً باید بخش مهم فیلم باشد، اما کارگردان آنقدر حواسش به ...
پیتوک، نه تریلر است نه نئو- نوآر و با اینکه سیدمجید صالحی در اولین ساخته سینماییاش علاقه داشته اثری در ژانر بسازد، اما پیتوک بیشتر به فیلمفارسیهای دهه ۴۰ نزدیک است، فیلمی که میخواهد در یک ژانر جدید و غیرمرسومِ ایرانی داستانگویی کند، اما شکلگیری فیلمنامه و نقصهای آن باعث شده پیتوک یک اثر کلیشهای باشد.
داستان فیلم، حول و حوش کلیشههای مرسوم سینمای قبل از انقلاب میگذرد که البته پس از انقلاب هم ...
جان کندن از ریشه
پیتوک ساخته سید مجید صالحی فیلمِ ارزشهایی است که سینما را در ایران مطرح کرد. اگر بخواهیم نام فیلمفارسی بر آن بگذاریم باید با متر و قواعد آن چنین فیلمی را اندازه بگیریم؛ اما به «پیتوک» نمیتوان عنوان فیلمفارسی بخشید. فیلمفارسی ژانر نیست بلکه هویتی است که به عقبه سینمای ایران داده می شود. فیلم از نظر یکپارچگی فرمیک دارای تضادی است که اشاعه سینمایی قصه در آن را زیر سوال میبرد. سربازی که از خدمت ترخیص میشود و همراه یک مکالمه کنجکاو برانگیز با فرمانده داستان خود را شروع میکند، شمایل اشتباهی به خود گرفته. اولا فیلمنامه دارای نقص در قصه گویی نیست و اندک پیوند میان قصه و دکوپاژ حاصل فیلمنامه خوب آن است اما آنچه این میان به بدنه چنین قصههایی زخم میزند، هیجان زدگی کارگردان ...
پیتوک ساخته سید مجید صالحی فیلمِ ارزشهایی است که سینما را در ایران مطرح کرد. اگر بخواهیم نام فیلمفارسی بر آن بگذاریم باید با متر و قواعد آن چنین فیلمی را اندازه بگیریم؛ اما به «پیتوک» نمیتوان عنوان فیلمفارسی بخشید. فیلمفارسی ژانر نیست بلکه هویتی است که به عقبه سینمای ایران داده می شود. فیلم از نظر یکپارچگی فرمیک دارای تضادی است که اشاعه سینمایی قصه در آن را زیر سوال میبرد. سربازی ...