سرگرمکننده و فاقد عمق
ترجمه اختصاصی سلام سینما
تنها پس از چند دقیقه تماشای «به دنبال بازگشت» متوجه میشود که در حال تماشای گذشتهی یک فیلم هستید. این فیلم مانند تلنگری میماند که منجر به سکندری خوردن میشود. با تمام این شرایط «به دنبال بازگشت» یک کمدی سرگرمکننده است. با این حال به عنوان فیلمی جدید یا بازسازی جدید یک فیلم قدیمی، در تلاش برای به دست آوردن توجه ناموفق است. بخش عمدهی این فیلم در سطح میماند و فاقد عمق است. با در نظر گرفتن پتانسیل بالایی برای تبدیل شدن به یک کمدی موفق هالیوودی، طبیعی است که انتظارمان از این فیلم بالا باشد.
«به دنبال بازگشت» به عنوان یک بازسازی از فیلمی به همین نام محصول سال 1982، اثری بامزه از آب درآمده است. در عین حال شاید سایهای از چیزی باشد که میتوانست به آن تبدیل شود. کمدیهای هالیوودی میتوانند از نظر هنری در سطح بالا یا پایینی باشند ولی در هر صورت با انتقادات فراوانی روبرو میشوند. با اینکه ایدهی اصلی فیلم احمقانه است اما با این حال بطور کامل به اجرا درمیآید در حالی که بطور کلی فاقد هر گونه عمقی باشد.
اگر بخواهیم کمی نیز دربارهی گروه بازیگران «به دنبال بازگشت» صحبت کنیم، باید گفت که تماشای بازیگران کهنهکاری مانند «رابرت دنیرو»، «تامی لی جونز» و «مورگان فریمن» در کنار هم قطعاً ارزش زمانی که برای آن میگذارید را دارد. چه اثری در حد اسکار باشد و یا یک کمدی ساده، آنها افسانهای هستند. با اینکه حضور آنان در فیلم آنقدر بیرمق است که مانند راه رفتن در خواب میماند، اما بنظر میرسد که در حال لذت بردن از کارشان هستند. این نقشآفرینی آنان تنها یک ناامیدی دیگر برای مخاطبان آنهاست.
«به دنبال بازگشت» حکایت تهیهکنندهی ناامیدی به نام «مکس باربر»(رابرت ...
ترجمه اختصاصی سلام سینما
تنها پس از چند دقیقه تماشای «به دنبال بازگشت» متوجه میشود که در حال تماشای گذشتهی یک فیلم هستید. این فیلم مانند تلنگری میماند که منجر به سکندری خوردن میشود. با تمام این شرایط «به دنبال بازگشت» یک کمدی سرگرمکننده است. با این حال به عنوان فیلمی جدید یا بازسازی جدید یک فیلم قدیمی، در تلاش برای به دست آوردن توجه ناموفق است. بخش عمدهی این فیلم در سطح میماند و فاقد عمق است. ...