شعله ای که زود خاموش شد
«ملکه گدایان» عنوان جدیدترین سریال حسین سهیلی زاده است که مدتی ست از شبکه ی نمایش خانگی پخش می شود.
سریال شروع امیدوارکننده ای دارد. درام، با ریتمی مناسب و بدون مقدمه چینی های غیرضروری آغاز می شود و با طرح تعلیق هایی به جا و به اندازه جلو می رود. شاید اصلاً بتوان قسمت اول سریال را بهترین قسمت آن دانست. همه چیز از سکون، شادی و آرامش نسبی یک مراسم عروسی در استانبول به ناگاه دچار چرخشی صد و هشتاد درجهای میشود و آن آرامش جای خود را به معماهایی تو در تو و پیچ در پیچ می دهد که متاسفانه نویسنده در ادامه نمی تواند آن ها را به اندازه ی پتانسیل درونی شان جلو ببرد و فیلمنامه جایی در میانه های سریال سقوط می کند.
قسمت اول "ملکه گدایان"، بی اغراق یک غافلگیری متقاعدکننده بود. فضای عاشقانه ی کار و مراسم عروسی در شهر استانبول در میانه ی نخست اولین قسمت، مخاطب را به یاد سریال های ترکیه ای می انداخت با همان مناظر آشنا. وقتی سریال آغاز شد با خودم فکر کردم اگر قرار باشد بازسازی یکی از همان سریالهای ترکیه ای را ببینم کلاً قیدش را می زنم و قسمت های بعدی اش را تماشا نخواهم کرد اما در چرخشی ناگهانی تمامی مناسبات تغییر کردند و لحن، فضا و موقعیت کاراکترها به سرعت دچار تحول شدند. این ریتم غافلگیرکننده و این چرخش سریع السیر آن هم در نخستین قسمت سریال کافی بود تا باکنجکاوی قسمت های بعدی اش را دنبال کنم و امیدوارم باشم که قرار است سریال پرکششی را تماشا کنم.
در قسمت های اولیه ی سریال، کارگردانی و فیلمنامه پا به پای هم جلو می روند و از هم عقب نمی افتند. به نظر می رسید نویسندگان پازل پیچیده ای را طرح کرده اند که قرار است قطعات آن به مرور در جای درست خود ...
«ملکه گدایان» عنوان جدیدترین سریال حسین سهیلی زاده است که مدتی ست از شبکه ی نمایش خانگی پخش می شود.
سریال شروع امیدوارکننده ای دارد. درام، با ریتمی مناسب و بدون مقدمه چینی های غیرضروری آغاز می شود و با طرح تعلیق هایی به جا و به اندازه جلو می رود. شاید اصلاً بتوان قسمت اول سریال را بهترین قسمت آن دانست. همه چیز از سکون، شادی و آرامش نسبی یک مراسم عروسی در استانبول به ناگاه ...
