دینامیت (۱۳۹۷)

   دینامیت به کارگردانی مسعود اطیابی فیلمی به غایت خطرناک است که در راستای آثاری همچون «هزارپا» حرکت می کند . این فیلم که در ظاهر روایت کننده تناقض موجود در جامعه از دل یک آپارتمان در بالاشهر تهران است ، علاوه بر تمسخر باورها ، سلایق ، ایدئولوژی و تفکر در ارائه فرم سینمایی ناتوان بوده و عملکرد ضعیفی دارد . شناخت از جامعه در فیلم های کمدی و یا طنز برای ارائه هرچه بهتر آن بسیار مهم بوده که این شناخت در فیلمی چون «دینامیت» اتفاق نمی افتد . *انگیزه اگر بخواهیم فیلم را از نظر جامعه شناسی بررسی کنیم به رویکردهای انتزاعی و نه صرفا اجتماعی برخورد می کنیم . در اولین مواجهه مخاطب با این فیلم می بینیم که شخصیتی به نام "اکبر" با بازی کیایی علاوه بر داشتن هوش اقتصادی روحیه جنگیدن به طرز کمدی را با رقبای خود دارد که این مسئله چگونگی با طرح شخصیت های مذهبی با بازی جمشیدی و مهران فر اتفاق می افتد . اما مسئله ای که من به عنوان منتقد و بیننده جدی سینما با آن پیدا می کنم عدم توانایی در پردازش شخصیت های قصه ای کمدی است که باید تماما کلاسیک باشد . در کمدی های کلاسیک وایلدر مانند: «آپارتمان» و «بعضی ها داغش رو دوست دارند» می بینیم که انگیزه شخصیت ها قدرت بیشتری از عملکرد و چرایی آنان دارد . اصلا قصد مقایسه را ندارم چرا که این فیلم حتی نمی تواند در کنار آثار ذکر شده ، نام برده شود اما به این بسنده می کنم که شخصیت های منفعل که تنها برای عملکرد مضحک و هنجارشکن در فیلمنامه طرح می شوند توانایی به دوش کشیدن قصه های کمدی که اساسا نقد اجتماعی در زمینه و پس زمینه شان وجود دارد را ندارند . به عنوان مثال می توان به بی انگیزگی"هادی" با بازی جمشیدی اشاره کرد که در این فیلم سعی می کند انفعال خود را پشت ...