جنگل کروز

نقد فیلم گشت و گذار در جنگل به نام خدا جانگل کروز ثابت کرد که بالاخره طلسم دیزنی شکسته شده. البته زیاد خوشحال نشوید زیرا این نهضتِ لایواکشن های بی ثمر و بازسازی های دیزنی همچنان ادامه دارد و ما با همین روند، سیر افول دیزنی را خواهیم دید. گشت و گذار در جنگل، گرچه از دیگر هم قطاران خود در دیزنی جلو تر است، اما مثل همه ی آنان از یک روح بی هنر و کثیف نشأت میگیرد که فقط به فکر پول و سود است. ساخته ی جدید دیزنی که گویا همانند دزدان دریایی کارائیب از یکی از تم های دیزنی لند(و با این ساختار کودکانه که قصد تبلیغ دیزنی لند و... را دارد) گرفته شده، نه تنها یک سرگرمی خوب نیست، بلکه ابدا مقایسه ی آن با دزدان دریایی کارائیب ممکن نیست. همانند مقایسه ی مورچه و فیل. پتانسیل خوب تم و پتانسیل خوب شخصیت ها، در این فیلمِ بیهوده و مبتذل که فقط 2 ساعت وقت انسان را هدر داده و هیچ چیزی برای گفتن ندارد، به سادگی فدای یک تبلیغ و پیام مسخره برای دیزنی شد. رده ی سنی فیلم که مخصوص کودکان یا بهتر است بگوییم خانواده هاست. فانتزی فیلم نیز تا حدی محافظه کارانه عمل میکند. گویا دیزنی یک دهه است جادوی خود را از دست داده. اگر به دهه قبل نگاه کنیم، حتی تا سال 2009 میتوانیم انیمشن های خوبی مثل UP و یا وال ای پیدا کنیم که ارزش دفاع را داشته باشند، اما از سال 2010 به اینطرف، گویا یک سرطان به جان دیزنی افتاده. البته که این نکته تا حدی به از دست رفتن رسالت سینما و رشد صعودی سرویس استریم های آنلاین مربوط می‌شود. با روی کار آمدن نتفلیکس و اچ بی او مکس و... و ورود و دخالت آنها به صنعت سینما، این هنر تا حدی تحقیر شد که فیلمهای پرمخاطب سالش یک سری آثار دم دستی و جانگل کروزی و یا کروئلایی اند که برخی از آنها، از هنری ترین ...