مدتهاست که سازندگان فیلمهای دفاع مقدس و جنگی در کشور ما به این نکته پی بردهاند که فیلمسازی ژانر جنگی باید تغییر پیدا کند و زمانی که امکانات و ساخت یک فیلم اکشن جنگی تمام عیار بسیار هزینهبر است، بهتر است که سینمای جنگی را در کالبدی جدید تعریف کنند.(در این مثان استثناهایی مثل تنگه ابوقریب وجود دارند که با هزینههای چندین میلیاردی تولید شدهاند و با وجود فروش بالات نتوانستند به سوددهی برسند.) فیلمهای جنگی که درباره جنگ است اما در آن خبری از صحنههای اکشن نیست، سالهاست که توسط کارگردانان خوش ذوق تهیه و تولید میشوند و ۲۳ نفر آخرین مورد این سبک فیلمهاست.
موسسه اوج یا به بیانی بهتر سازمان هنری اوج، نهادی برخاسته از دل سپاه پاسداران است که توانسته بودجههای نسبتا بالایی را برای تولید کارهایش خرج کند. اوج از سال ۱۳۹۰ تاسیس شد ولی دو سه سالی است که با تغییر رویه و نگاه مدیران آن، شاهد ساخت آثار درخور توجهی از سوی این سازمان هستیم و به نظر میرسد که اوج بالاخره به این نکته پی برده که شعار سر دادنهای افراطی کار را به جایی نمیرساند و با دست در دست قرار گرفتن کنار هنرمندان حاذق، آثاری را تولید میکند که هم مردمی باشند و هم در راستای سیاستهای این سازمان پیش بروند. نمونه بارز این همکاریها را در فصل پنجم سریال محبوب پایتخت شاهد بودیم که با ورود اوج به این مجموعه، سریال از نظر کیفی سطحی بسیار بالاتر از فصلهای پیشین خود قرار گرفت و بودجه خوبی که از طرف موسسه به آنها داده شد و امکانات و اجازههایی که اوج برای عوامل سریال فراهم کرد باعث شد که سریال وارد فاز جدیدی شود.
سازمان سینمایی اوج چند سالی است که به خوبی و با طمانینه و سیاستهایی خاص وارد وادی فیلمسازی برای اکران سینماها هم ...
مدتهاست که سازندگان فیلمهای دفاع مقدس و جنگی در کشور ما به این نکته پی بردهاند که فیلمسازی ژانر جنگی باید تغییر پیدا کند و زمانی که امکانات و ساخت یک فیلم اکشن جنگی تمام عیار بسیار هزینهبر است، بهتر است که سینمای جنگی را در کالبدی جدید تعریف کنند.(در این مثان استثناهایی مثل تنگه ابوقریب وجود دارند که با هزینههای چندین میلیاردی تولید شدهاند و با وجود فروش بالات نتوانستند به سوددهی برسند.) ...
رد پای ابراهیم
23 نفر ساخته مهدی جعفری بر اساس یک روایت محدود به خاطره از دوران دفاع مقدس است . خاطره ای که فراز و نشیب آن حول محور راوی غایب اما فعال در صحنه می گردد . فیلم به شدت نمونه ابتدایی خواستگاه سینمایی حاتمی کیا است و برداشت آن از وقایع جنگ ایران و عراق شبهه روایتی تلوزیونی است که اندکی قابلیت سینمایی شدن دارد . این اثر را به لحاظ زمان تاریخی می توان ستود چرا که در چنین موقعیتی نیاز جامعه امروز به شناخت اسطوره های مردانگی کشور که در سکوت روزی چشم بر روی جهان می بندند بیش از پیش است .
*چارچوب فلزی زنگ زده
در برابر فرم فیلم که اتفاقا در عین سادگی روایت را به درستی پیش برده است نمی توان اظهار نظر سینمایی کرد زیرا فرم هنگامی به یک اثر هنری سر و شکل می دهد ...
23 نفر ساخته مهدی جعفری بر اساس یک روایت محدود به خاطره از دوران دفاع مقدس است . خاطره ای که فراز و نشیب آن حول محور راوی غایب اما فعال در صحنه می گردد . فیلم به شدت نمونه ابتدایی خواستگاه سینمایی حاتمی کیا است و برداشت آن از وقایع جنگ ایران و عراق شبهه روایتی تلوزیونی است که اندکی قابلیت سینمایی شدن دارد . این اثر را به لحاظ زمان تاریخی می توان ستود چرا که در چنین موقعیتی نیاز جامعه امروز ...
اسارت
«23 نفر» فیلمی است که براساس یک داستان واقعی در دوران جنگ تحمیلی ساخته شده است.
ابتدا عنوان کنم که انتظار تماشای یک فیلم جنگی را با صحنه های میدانی جنگ و کشتار و ... نداشته باشید چراکه مضمون اصلی فیلم «اسارت» است و بیشترین بخش های فیلم به همین تم اختصاص داده شده است.
«23 نفر» از آن دسته فیلم هاییست که خالی اشکال نیستند اما این حفره ها و نقصان ها باعث نمی شوند مخاطب فیلم را دوست نداشته باشد بلکه برعکس، می تواند تماشاگر را تا آخرین سکانس سرجای خود نگاه دارد.
عمده اشکالات فیلم به اجرا و کارگردانی آن بازمی گردد. بخش های جنگی فیلم به لحاظ بصری و فنی حرفه ای از آب درنیامده اند و باورپذیر نیستند. شاید دلیل این امر آن باشد که کارگردان تمرکز اصلی خود را بر ترسیم ...
«23 نفر» فیلمی است که براساس یک داستان واقعی در دوران جنگ تحمیلی ساخته شده است.
ابتدا عنوان کنم که انتظار تماشای یک فیلم جنگی را با صحنه های میدانی جنگ و کشتار و ... نداشته باشید چراکه مضمون اصلی فیلم «اسارت» است و بیشترین بخش های فیلم به همین تم اختصاص داده شده است.
«23 نفر» از آن دسته فیلم هاییست که خالی اشکال نیستند اما این حفره ها و نقصان ها باعث نمی شوند مخاطب فیلم را دوست نداشته ...
اگر اسلوموشن های الکی بخصوص در صحنه شکنجه که ریتم را داغان کرده و غاطی کردن زیادی قصّه ی ملا صالح با داستان اصلی را نداشت، فیلم خیلی خوبی بود ولی الان هم فیلم خوبی است.
فیلم متوسطی است ، موضوع فیلم بسیار خوب ولی متاسفانه فیلم نامه خیلی به قدر موضوع خوب نیست ، طبعا کارگردانی هم به درخور فیلم نامه خوب نخواهد شد ، در حقیقت این 23 نفر در این فیلم 1 نفر هستن چون کارگردان تصمیم ندارن وارد زندگی آنها شود ، اگر چه شما 23 نوجوان رو میبینید ولی تاثیر گذاری آنها در فیلم به قدر یک نفر است و این خواست کارگردان است ، کارگردان تقریبا تمام بار فیلم را به دوش ملا صالح (مترجم اردوگاه ) انداخته است در صورتی که باید سکانس های ملا صالح کمتر میشد و به نقش آفرینی این 23 نفر پرداخته میشد ، همین امر باعث شد تا فیلم عمق نگیرد ، جناب آقای مهدی جعفری (کارگردان) از شما سوالی دارم : وقتی شما 23 پرسوناژ با فرهنگ و شیوع زندگی مختلف دارین آنهارا رها میکنید و فیلم را بر پایه زندگی ملا صالح میبندین ؟ بهتر نبود حداقل زندگی 3 نفر از آن بچه هار میشکافتید و مخاطبتان را بیشتر با زندگی آن 23 نفر آشنا میکردید تا ملا صالح ؟ فیلم فهرست شیندلر را دیده اید ؟ 10 دقیقه پایانی فیلم اختصاص دارد به کاراکتر های واقعی نقشهای فیلم ، چرا در پایان فیلم زمان بشتری را به این اختصاص نداید تا چهره های واقعی آن 23 نفر را ببینیم ؟ حیف نبود موضوع به این نابی را این چنین ابتر کنید ؟
دلیل ساخت این فیلم چیه؟ روایتهای خیلی بهتر و قشنگتر از این نداشتیم؟ برای فیلم زحمت کشیده شده بود و بازیگرای گمنام تقریبا خوب بودن ولی به هیچ عنوان لیاقت سیمرغ و حتی کاندید شدن هم نداره. کاملا معمولی. اگه جایزه بگیره فقط و فقط به خاطر روابطه