تو آزادی

محسن قادری و سهراب در زمره مددجویان کانون اصلاح تربیت هستند که در آستانه آزادی می باشند ولی اولیای آنان برای تحویل گرفتنشان نیامده اند چرا که سهراب اصلاً پدر و مادر ندارد و محسن هم که پدر دارد به دلیل نامعلومی از وی بی خبر است. مدیر کانون سعی می کند مسئله این دو مددجو را حل کند از همین رو به کمک یکی از مددکارها سهراب به یکی از مراکز سرپرستی سازمان بهزیستی انتقال می دهد و خود به همراه محسن عازم اصفهان یعنی محل سکونت خانواده او می شود. در طی راه محسن همه آرزوها و رؤیاهایش را برای مدیر کانون باز می گوید و رابطه صمیمانه و دوستانه ای مابین آن دو به وجود می آید هنگامی که به خانه محسن می رسند متوجه می شوند نامادری چندان رغبتی به بازگشت او به خانواده ندارد و همسرش یعنی پدر محسن را وادار می سازد تا وی را از خانه بیرون کند. مدیر کانون محسن را با همان اتومبیلش به تهران بازمی گرداند در حالی که دیگران شادی و سرزندگی را در او شاهد نیست. در یک غفلت مدیر محسن فرار می کند ولی به زودی او را در میان بچه های خیابانی که گرد آتش می خوانند و می رقصند می یابد.