آقای «مقدم»، کارگردان سینما، روزی به یکی از بیمارستان های روانی مراجعه می کند و از مسئولین بیمارستان می خواهد که بیماری شیزوفرنیک را بستری نمایند. مسئولین می پرسند: بیمار کیست؟ مقدم جواب می دهد: خودم. در بیمارستان، «مقدم» بیاد می آورد که برای ساختن یک فیلم سینمایی، نزد تهیه کننده ای می رود و تهیه کننده، شرط تهیه فیلم را تبدیل فیلمنامه لطیف و عاشقانه او، به فیلمنامه ای خشن و حادثه ای و البته پر فروش، ذکر می کند. مقدم به ناچار می پذیرد. اما چند روز بعد، با تغییر سیاست های دولت در مورد فیلم و سینما؛ «تهیه کننده»، فیلمنامه جدید را بدلیل خشن و حادثه ای بودن، شایسته تولید نمی داند. تا اینکه.....