شیر شاه

ترجمه اختصاصی سلام سینما «فاورو» ما را با خود به ساوانای آفریقا می‌برد، جایی که «موفاسای دانا» (جیمز ارل جونز) بر یک گله شیر، از جمله پسر پرنشاطش «سیمبا» (اجد مک‌کراری)، حکم می‌راند. اما  وقتی «اسکار» (چیوتل اجیوفور)، برادر حیله‌گر موسافا، مخفیانه پادشاه را به قتل می‌رساند-و کاری می‌کند تا سیمبا خود را مقصر بداند-شیر جوان می‌گریزد و در دوران تبعید با دو رانده‌شده دوست‌داشتنی همراه می‌شود، میرکتی به اسم «تیمون» (بیلی ایکنر) و یک گراز وحشی به نام «پومبا» (ست روگن). شیرشاه حتی بیشتر از کتاب جنگل 2016 به یک لایواکشن شگفت‌انگیز شباهت دارد، چون حیوانات وحشی در آن رفتاری واقعی دارند-البته، به استثنای این که صحبت می‌کنند و آواز می‌خوانند. فاورو و تیم جلوه‌های ویژه‌اش با خلق محیط‌های دیجیتال بر اساس مکان‌های واقعی آفریقا، مناظری جذاب آفریده‌اند که گرچه گاهی محدودکننده هستند، اما از منظر بصری خیره‌کننده محسوب می‌شوند. (به ویژه فیلمبرداری «کلب دشانل» که ترکیب قدرتمندی از سایه‌های مهیج و ترکیب‌بندی‌های وسیع زیبا و درخشان است.) اما متأسفانه این بازسازی تلاشی برای غنی‌تر ساختن روایتی که هنوز به نظر می‌رسد جا برای اصلاح داشته باشد، نمی‌کند. این شیرشاه‌ در ضعیف‌ترین شکل خود صرفاً تکراری از داستان اصلی است، اما در این صورت هم اثری درخشنده محسوب می‌شود که مخاطب را مجذوب مناظرش می‌سازد. و در حالی که مخاطب این نسخه بازسازی‌شده عمدتاً خانواده‌ها هستند، فاورو از شالوده تاریک و حتی هراسناک داستان نمی‌پرهیزد. همان‌قدر که تماشای بالا و پایین پریدن توله‌شیرهایی که کاملاً واقعی به نظر می‌رسند برای بیننده دلپذیر است، ورود اسکار به قاب تصویر-یا حتی تهدیدشدن سیمبا توسط کفتارهای بدهیبت او-نیز ناخوشایند ...