نویز سفید

ترجمه اختصاصی سلام سینما ممکن است فکر کنید دیدن فیلم نوا بامباک با بودجه کلان  و انفجارهای CGI ,مانند تماشای رمان ترور مقدس به کارگردانی اسپیلبرگ و حتی یک سکانس رؤیایی جامپ اسکِیر طولانی که به طرزی آزارگرانه به تصویر کشیده شده است، عجیب باشد اما عجیب‌ترین چیز در مورد "نویز سفید" حس دائمی دژاوو یا آشناپنداری آن است. نه فقط دژاوو تماشای چنین اقتباسی وفادارانه از هر رمان بزرگ آمریکایی - اگرچه تعداد زیادی از آن وجود دارد - بلکه دژاوویی که ظاهراً ناشی از کتاب «دون دلیلو» به نام «هواپیمای سمی در مراسم مرکز شهر» است که پلاروید پایدار جامعه سرمایه‌داری متأخر ما است که در آن زندگی از نسخه ساختگی خود قابل‌تشخیص نیست و مرگ به چیزی تبدیل‌شده است که فقط برای مردم دیگر اتفاق می‌افتد. فیلم بامباک همیشه به خاطر تیتراژ مناسب، بین ظاهری کاملاً جدید و درعین‌حال بسیار آشنا تقسیم می‌شود. فیلم" نویز سفید " او  از شنیدن یک‌صدا و پژواک به‌یک‌باره الهام گرفته و ژانر آن  ترسناک است. در بهترین حالت، این اقتباس از این غیرعادی بودن به نفع خود استفاده می‌کند و از زبان سینمایی منحصربه‌فرد خود برای نشان دادن نقشی که فیلم‌ها در خلق خاطرات دروغین ایفا می‌کنند استفاده می‌کند که به دور کردن ما از واقعیت مرگ خودمان کمک می‌کند (و به نابودی واقعیت خودمان کمک می‌کند). در بدترین حالت، «نویز سفید» بامباک آن‌قدر متزلزل شده است که انگار اقتباسی از رمان دلیلو نیست، بلکه چکیده و هاله‌ای از آن است. «عکاسی شده‌ترین خانه روستایی در آمریکا» در فیلم نیست زیرا به خود فیلم تبدیل‌شده است: تصویری از فیلمی که فقط به ما اجازه می‌دهد آنچه را که دیگران قبلاً دیده‌اند ببینیم. البته سینما همین است، اما این‌همه آن چیزی نیست ...