همزمان با مرگ خلیفه همسرش «بانو» پسری به دنیا می آورد و نامش را «علی» می گذارد. «عبدالله»، برادر خلیفه، به تخت فرمان روایی می نشیند. او به رغم وصیت خلیفه زمام امور را به دست «صابر» وزیر می سپارد که نسبت به مردم ظلم و تعدی روا می دارد. «صابر» عده ای را مأمور می کند تا به خیمه ی «بانو» یورش ببرند و «بانو» و «علی» را به هلاکت برسانند. «بانو» که زخم برداشته زنده می ماند و آهنگری «علی» را نزد خود می برد و بزرگ می کند. بیست و پنج سال می گذرد و «صابر» که مقدار باج و خراج را افزایش داده است با واکنش مردم مواجه می شود. «پیربانو»، «علی» را می بیند و می شناسد و می گوید که او با نام «بهرام شیردال» مردم را از ظلم و ستم نجات خواهد داد. «بهرام» که به «رخساره»، دختر خلیفه علاقه دارد به دست «صابر» اسیر می شود اما به زودی می گریزد. سرانجام «صابر» به دست «بهرام» به هلاکت می رسد و «بهرام» پس از ازدواج با «رخساره» زمام امور را به دست می گیرد.