پرستوهای عاشق

منصور و بیژن دو دوست هستند که با هم زندگی می کنند. غزال نام موتورسیکلت شریکی‌شان است که تنها دارایی این دو شاگرد تعمیرگاه را تشکیل می دهد و در واقع نقش تعمیرگاه سیار را برایشان بازی می کند. منصور پسر عاشق پیشه ای که هر دقیقه عاشق یک دختر می شود. او غیر از مکانیکی، شغل دیگر هم دارد؛ شرط بندی. با یک عده از رفقایش که بیشتر به اوباش شبیه‌اند، سر مسائل مهیج و محیرالعقولی شرط بندی می کند و از این راه درآمد به دست می آورد. منصور در یک دقیقه دل می بازد و در دقیقه بعد دلش از دست می رود. یک روز رو به روی یک گل فروشی، چشمش به دختری پولدار با ماشین مدل بالا می افتد به نام سارا که فوری عاشقش می شود و به بهانه گل گذاشتن در ماشینش، گوشی موبایلش را در ماشین جا می گذارد. سپس با سارا تماس می گیرد و او را برای تولدش به رستوران یک هتل دعوت می کند. سارا هیجان زده دعوتش را می پذیرد و همه چیز عاشقانه پیش می رود. دوست سارا، افسانه به شدت با عاشقی های سارا مخالف است و عشق را یک بسته طلایی توخالی تصور می کند و از منصور خوش اش نمی آید. یک روز سارا منصور را به خانه شان دعوت می کند. منصور با دسته گلی وارد منزل می شود و با تعجب می بیند که همه مهمان ها گریان اند. سخت یکه می خورد و بهت زده متوجه می شود که سارا در حال ترک ایران است و از این بابت سخت عصبانی می شود و باز شکست خورده به خانه باز می گردد. این بار که در خانه محقرش روی صندلی عشقش می نشیند، به خودش قول می دهد که راه ورود و فرود هر عشقی را به فرودگاه دلش ببندد و به جایش باغ وحش افتتاح کند! فردای آن روز با عصبانیت به خانه افسانه می رود و داد و بیداد راه می اندازد که پیغامش را به سارا برساند که آن که بازی را باخته سارا بوده نه خودش؛ چون همه چیزش، از ماشین گرفته تا لباس و کادوها، قلابی بوده است. افسانه هم بعد از شنیدن حرف های منصور، با لبخند تحقیرآمیزی آنجا را ترک می کند. بعد از چند دقیقه خانمی از در خارج می شود و از منصور می خواهد که کیف افسانه را به او بدهد و بگوید که اخراج است! او پس از صحبت با افسانه متوجه می شود که افسانه تنها معلم فرانسه سارا بوده است نه دوستش. با خواندن محتویات کاغذهای درون کیف افسانه، منصور متوجه می شود که افسانه افکار ضدعشق و سرسختانه ای دارد و خیلی بی احساس است و او را دختر احمقی تصور می کند. وقتی برای پس دادن کیفش با او قرار می گذارد تازه می فهمد که افسانه نویسنده است و تمام اینها نوشته هایش بوده است. منصور بابت نوشته ها و قصه افسانه او را مسخره می کند و به او می گوید که قصه اش خالی از احساس و شور زندگی است. افسانه تعجب می کند که چقدر کلمه ها و نظرهای منصور با نظرهای استادش یکی است. ایده ای به ذهنش می رسد و از منصور می خواهد که سوژه داستانش شود تا به قصه اش حالت واقعی و زنده بودن بدهد. منصور ابتدا قبول نمی کند ولی با اصرارهای مکرر افسانه به سه شرط می پذیرد: 1. مدت این همکاری یک هفته بیشتر نباشد. 2. تمام نوشته ها را باید بخواند و تأیید کند. 3. افسانه باید ظاهر و لباس هایش را تغییر دهد. ابتدا افسانه مخالفت می کند ولی چاره ای جز قبول شرط ها ندارد. در هفته اول کارش را با صحبت کردن با منصور و آمیختن آنها با تخیلاتش ادامه می دهد ولی...