زن شگفت انگیز 1984

ترجمه اختصاصی سلام سینما «زن شگفت انگیز 1984» نه بی‌نظیر است و نه فاجعه. این فقط فیلمی مناسب در دورانی است که مردم به یک حواس‌پرتی، بعد از تابستانی خالی از فیلم‌های بزرگ، نیاز دارند. شاید این برای بعضی‌ها مسخره باشد اما استودیوی برادران وارنر «زن شگفت انگیز 1984» را در 25 دسامبر بطور همزمان هم در سینماها و هم روی اچ‌بی‌او مکس به نمایش درآورده است. ممکن است تماشای یک فیلم ابرقهرمانی در تلویزیون‌های کوچک و یا حتی بزرگ خانگی چندان جذاب نباشد اما در این زمانه‌ی پرمخاطره، گزینه‌ی مطمئنی به حساب می‌آید.  فیلم‌های ابرقهرمانی قرار است که محصولاتی سرگرم‌کننده یا ابزاری الهام‌بخش برای زندگی باشند. ولی در هر صورت از هر طرف که به «زن شگفت انگیز 1984» به کارگردانی «پتی جنکینز» نگاه کنید، هیچکدام از این دو شاخصه را نخواهید یافت. خط داستانی فیلم مفصل است اما در اجرا ابتر می‌ماند. فیلم قبلی این فرنچایز یعنی «زن شگفت انگیز 2017» که در آن نیز «جنکینز» در مقام کارگردان و «گل گدوت» به عنوان بازیگر اصلی حضور داشتند، شاهزاده‌ی آمازون «پرنسس دیانا» با استفاده از توانایی ابرقهرمانی خود توانست جنگ جهانی اول را متوقف کند و عاشق  اولین مردی شود که را ملاقات کرده بود.  «زن شگفت انگیز 1984» دیانا را در واشینگتن در حالی نشان می‌دهد که بعنوان یک انسان‌شناس و باستان‌شناس مشغول فعالیت است. او زنی منظم است که خودش را وقف کارش کرده است. عشق زندگیش «استیو»(کریس پاین) از دنیا رفته است. در سکانسی که می‌تواند آن را بهترین لحظه‌ی فیلم دانست، دیانا به تنهایی به کافه‌ای خیابانی رفته است. او میزی را انتخاب می‌کند و پشت آن می‌نشیند، گارسون که پس از چند دقیقه متوجه می‌شود کسی قرار نیست به دیانا ملحق شود، منوی ...