یه سالن بزرگ تقریبا خالی که تعدادی زیادی رخت خواب روی زمین پهن شده و بچه های قد و نیم قدِ آمادهِ خواب دور یک مرد با چهره خیلی جدی جمع شده اند. همه چیز با یک عکس ساده شروع شد. به نظر می رسید مرد مشغول تعریف کردن قصه برای بچه هاست. بچه ها سرپا گوش بودند و محو قصه مرد شده بودند. سالها بعد هر کدوم از این بچه ها روایت و داستان خودشون رو از اون شب و اون روزگار داشتند. مرد و قصه هاش به زندگی خیلی از اونها معنا و مفهوم داد، پس اونها و قصه هاشون هم می توانست به زندگی دیگران شکل بدهد.