عروسی مردم (۱۳۹۸)

 در فیلم عروسی مردم خیلی زود متوجه شباهت‌هایی با فیلم قبلی مجید توکلی، یعنی متولد ۶۵ می‌شویم که این می‌تواند نکته کاملاً منفی برای اثر جدید او باشد، چراکه در تعریف یک خطی قصه همچنان باید قصه متولد ۶۵ را مرور کنیم. دختر و پسری برای تفریح تصمیم می‌گیرند به عروسی‌های مردم بروند؛ این خلاصه داستان عروسی مردم است که پس از چند سال فیلم نساختن رجوع به این قصه تکراری عجیب است. اگرچه متولد ۶۵ در زمان اکران توانست مخاطب خودش را به دست بیاورد که این موضوع به دلیل بکر بودن مضمون آن بود، اما عروسی مردم تکرار همان فیلم است. مخاطبی که برای عروسی مردم به سینما می‌رود به دلیل موفق بودن کار قبلی توکلی قصد دارد فیلم تازه او را ببیند، اما این تصمیم خودآگاهانه توکلی در ایجاد تکرار مضمون قبلی مخاطب را ناامید می‌کند. فیلم به مراتب با حفره‌های عجیبی دست به گریبان است و گویا توکلی فراموش کرده که باید از مضمون و محتوای فیلم قبلی‌اش فاصله بگیرد. دلیل دیگر تکرار این ایده می‌تواند حضور نویسنده اثر باشد. اینکه چرا توکلی با جمیله دارالشفایی همکاری کرده در هاله‌ای از ابهام است. در عروسی مردم همه چیز در سطح باقی می‌ماند، مضمون کلی فیلم همان دروغگویی و افتادن این دو جوان در دام است، اما فیلمساز تصور کرده اگر پایان فیلمش را طوری شکل بدهد که تمام وقایع دیده شده خیال باشد، اینگونه می‌تواند به مخاطب رودست بزند که البته این نه رودست است و نه غافلگیری! این سرکار گذاشتن مخاطب با قصه‌ای است که اساساً نه فانتزی است و نه می‌تواند موقعیت‌های ایجاد شده را مفرح جلوه دهد، چراکه از اساس موقعیت‌های ایجاد شده از همان دقایق اولیه در خیال شیماست، پس چطور می‌شود ما نوید را به تنهایی در خیال یا تصور شیما ببینیم؛ این می‌تواند برداشتی ...