«راکت من» داستانی اصیل درباره ی یک ستاره ی راک است که با پر و بال دادن به قدرت او انگار عضو جدیدی از «انتقام جویان» را شاهد هستیم. «راکت من» در ستایش ویژگی های «التون جان» به عنوان یکی از بزرگترین موزیسین ها و شخصیت های اعجاب برانگیز با درونی اندوهگین ، بدون تعارف عمل می کند. کارگردان این فیلم یعنی «دکستر فلچر» تمام موانع را برای ساختان یک فیلم بیوگرافیک کنار می گذارد و تلاش می کند داستان کلاسیکی از التون جان به عنوان یکی از شخصیت های بزرگ تاریخ موسیقی ارائه دهد و در این مسیر به پرده برداری از دلایل روان پریشی او نیز می پردازد.
آیا گفتن این ایرادات ، طرفداران التون را ناراحت خواهد کرد ؟ احتمالا خیر. شکی در این نیست که کمپانی پارامونت خودش را آماده کرده تا این فیلم مانند فیلم بیوگرافیک پارسال گروه کوئین یعنی «حماسه ی کولی» به فروشی نزدیک به 900 میلیون دلار در سرتاسر دنیا برسد (البته درجه بندی سنی این فیلم بدلیل نشان دادن روابط جنسی ، مصرف مواد مخدر و استفاده فراوان از اصطلاحات موسیقی راک اند رول باعث می شود که این فیلم نتواند به چنین مقیاسی از فروش دست یابد). البته «راکت من» به احتمال بسیار قوی موفق خواهد شد تا دوستدارانی در میان عاشقان موسیقی و مخاطبان مسن تر بیابد.
«راکت من» از جایی شروع می شود که یک سوپراستار جهانی بنام «التون جان»(ایگورتون) وارد یک مرکز ترک اعتیاد می شود و به گذشته اش و شرایطی که او را به این روز انداخته باز می گردد. از طریق فلش بک ها ، فیلم تلاش می کند تا داستان او را از تبدیل شدن به یک نابغه نوازندگی پیانو تا آشنایی اش با شاعری توانمند بنام «برنی تاپین»(جیمی بل) که دستیار او در آهنگسازی در دهه 70 بود را روایت کند. اما خیلی زود شهرت و از ...
«راکت من» داستانی اصیل درباره ی یک ستاره ی راک است که با پر و بال دادن به قدرت او انگار عضو جدیدی از «انتقام جویان» را شاهد هستیم. «راکت من» در ستایش ویژگی های «التون جان» به عنوان یکی از بزرگترین موزیسین ها و شخصیت های اعجاب برانگیز با درونی اندوهگین ، بدون تعارف عمل می کند. کارگردان این فیلم یعنی «دکستر فلچر» تمام موانع را برای ساختان یک فیلم بیوگرافیک کنار می گذارد و تلاش می کند داستان ...