علی نوجوان ساکن بخش باهو در بندرگز، خبر ناپدید شدن پدر رزمنده اش را در جبهه می شنود. مادر باردار علی با شنیدن این خبر دچار بحران روحی می شود و سلامت فرزند آینده اش به خطر می افتد. پزشک حضور پدر را بالای سر مادر ضروری اعلام می کند و پدربزرگ علی که سوزنبان قطار است، برای رفتن به آبادان به امید یافتن پسرش مرخصی تقاضا می کند. وقتی با تقاضای مرخصی پدربزرگ به دلیل نبودن جانشین موافقت نمی شود، علی شبانه سوار قطاری می شود تا به آبادان برود. در راه مأموران قطار چند بار او را پیاده می کنند و به ایستگاه تحویل می دهند؛ اما او هر بار می گریزد و سرانجام با همراهی یک زوج پیر به مقصد می رسد. پس از مدتی جستجوی بی نتیجه علی را بار دیگر تحول راه آهن می دهند تا با قطاری برگردانده شود. درراه قطار مورد بمباران نیروهای عراقی قرار می گیرد و علی از این فرصت استفاده می کند تا با یک وانت خود را به جاده آبادان برساند. اما جاده بسته است و این بار او پنهانی سوار آمبولانسی می شود که راننده اش صالح نام دارد. صالح به علی کمک می کند تا پدرش را که به علت موج انفجار دچار فراموشی شده، در یکی از بیمارستان های تهران پیدا کند. هنگام بازگشت با قطار، علی عکس های خودش را به پدر نشان می دهد و با نشان دادن قرقره ای که او قبلاً برایش خریده بود، سبب می شود پدر او را بازشناسد.