مریم و می تیل (۱۳۷۱)

مریم، که خانواده اش را در جنگ از دست داده است، در پرورشگاه زندگی می کند. حمید که کارگردان تئاتر است در نظر دارد مریم را به عنوان دختر خواندة‌ خواهرش نسرین به خانه ببرد. مریم به زنی علاقه دارد که بچه اش را از دست داده و درساختمان رو به روی پرورشگاه مسکن دارد. نسرین و شوهرش، مریم را به ویلای شان در شمال می برند، اما مریم،‌ پنهان از چشم نسرین و شوهرش، با نامه با فرشته مکاتبه می کند. فرشته که مریم را نمی شناسد با کنار هم قراردادن نامه ها و جدا کردن اصطلاحات و واژه های آن ها به نمایش نامة «پرندة آبی» اثر موریس مترلینگ می رسد که قرار است توسط بچه های پرورشگاه اجرا شود. مریم که مایل نیست فرزند خواندة نسرین و شوهرش شود از خانة آن ها می گریزد و به سراغ فرشته می رود، اما او را نمی یابد. مریم با موتورسواری تصادف می کند و به بیمارستان منتقل می شود. حمید، که از خلال حرف های مریم در می یابد که او به فرشته علاقه مند است، فرشته را به بیمارستان می آورد. مریم از فرشته مانند مادر خود استقبال می کند.