جوکر، دلقکی که اصلا خندهدار نیست...
تاد فلیپس کارگردانی که بیشتر عمرش را در کمدی صرف کرده حالا با دلقک به میدان آمده اما دلقکی که اصلا خندهدار نیست. ماجرای جوکر همان ماجرایی است که در بتمن شوالیه تاریکی ساختهی نولان دیدیم، همان جوکر معروف سینمای جهان که دلهای زیادی را فتح کرد و همینطور خیلیها را مجذوب خودش کرد. این که این جوکر دقیقا همان است یا نیست زیاد مهم نیست، مهم این است که این جوکر سر آغاز است. فیلم بینهایت متکی به شخصیت و درونی است به طوری که کمتر صحنهها و مواقعی را میبینیم که از جوکر جدا شویم و با او همراه نباشیم، واکین یا خوآکین فینیکس هم خوب از پس نقش برآمده و جایی در فیلم را سراغ نداریم که بازی از شخصیت کمتر یا ضعیفتر باشد.
فیلمساز با صبر و بدون دستپاچگی شخصیتش را معرفی میکند و بدون پرداختن به حاشیههای گاتهام فقط به جوکری که میخواهد خلق کند میپردازد. بعد از شناخت شخصیت باید منتظر تحول و تغییر در او بود که فیلمساز در این مورد هم زیاد مخاطب را معطل نمیگذارد. حالا در یک سوم اول فیلم آرتور سفرش را آغاز کرده تا جوکر شود. سفری جذاب و منطقی.
همه چیز فیلم به همه جایش میآید، موسیقی به اندازه بازیها خوب است. بازی بازیگران مخصوصا فینیکس به اندازه کارگردانی خوب است، کارگردانی به اندازه فیلمنامه خوب است. همه چیز در سطح استاندارد خوب است و این تضمین کنندهی یک فیلم خوب است و نتیجه هم چیزی غیر منتظره نیست، جوکر فیلم خوبی است.
اگر بخواهم در مورد نقاط ضعف فیلم بگویم، درست است که فیلمساز به جهان درونی و ذهنی جوکر میپردازد و سعی دارد کمترین پرداخت را نسبت به حاشیهها داشته باشد اما این میزان سطحی سازی نیروی مخالف مخصوصا پلیس قدری اذیت کننده است. جوکر سه ...
جوکر، دلقکی که اصلا خندهدار نیست...
تاد فلیپس کارگردانی که بیشتر عمرش را در کمدی صرف کرده حالا با دلقک به میدان آمده اما دلقکی که اصلا خندهدار نیست. ماجرای جوکر همان ماجرایی است که در بتمن شوالیه تاریکی ساختهی نولان دیدیم، همان جوکر معروف سینمای جهان که دلهای زیادی را فتح کرد و همینطور خیلیها را مجذوب خودش کرد. این که این جوکر دقیقا همان است یا نیست زیاد مهم نیست، مهم این است که ...
بازی ظلم
"جوکر را ببینیم اما جوکر نشویم و بالاتر از آن جوکر را ببینیم اما جوکر نسازیم"
فیلمی که باید بار ها دیده شود،هیچوقت موافق عملی که جوکر و جوکر ها انجام میدهند نیستم،چرا؟چون حق های زیادی پایمال خواهد شد،چرا؟چون آسانترین راه است و جامعه بدبخت را بیچاره تر میکند،اما آیا فیلم اشتباه است؟خیر فیلم جوکر حقیقت است،ما در تمام مبانی اخلاقی و دینی قتل،دزدی،دروغ و هر فساد دیگری را رد میکنیم،میگوییم تحت هر شرایطی باید از فساد دوری کرد،میگوییم نباید مانند دشمن عمل کرد،اما همان دین و روایات به ما میگوید وقتی فقر از دری وارد شود دین از در دیگر بیرون خواهد رفت،روایت نمیگوید که فقر فساد را توجیه میکند،اما از لحاظ انسان شناسانه و جامعه شناسانه با توجه به طبیعت بشر این را میگوید که اکثر انسان ...
"جوکر را ببینیم اما جوکر نشویم و بالاتر از آن جوکر را ببینیم اما جوکر نسازیم"
فیلمی که باید بار ها دیده شود،هیچوقت موافق عملی که جوکر و جوکر ها انجام میدهند نیستم،چرا؟چون حق های زیادی پایمال خواهد شد،چرا؟چون آسانترین راه است و جامعه بدبخت را بیچاره تر میکند،اما آیا فیلم اشتباه است؟خیر فیلم جوکر حقیقت است،ما در تمام مبانی اخلاقی و دینی قتل،دزدی،دروغ و هر فساد دیگری را رد میکنیم،میگوییم تحت ...
متولد گاتهام
هادی کریمی راد
برای جوکر
متولد گاتهام
شروع جوکر با آن عنوان بندی برادران وارنر به خودی خود و به تنهایی دهه ی هشتاد را روایت می کند و با گذشت چند دقیقه و ارائه ی تصاویری از به هم ریختگی شهر گاتهام،در تاریکی ما را به درون زندگی مردمانی می برد که با خندیدن بیگانه اند و در این میان آرتور فلکِ مهربانی هم هست که فقط دوست دارد زندگی کند و مردم را بخنداند،گاه با طعنه به همسایه و گاه با اسلحه ای در میانِ کودکان بیمار یک بیمارستان و در آپارتمانی پر از جعبه های خالی پستی و آسانسورهای خراب و در راهروهایی که از فرط ناچاری در حال پوسیدن می باشند.
آرتور در طولِ روز یک دلقک است و شب ها دوست دارد تلویزیون تماشا کند ،استندآپ ...
هادی کریمی راد
برای جوکر
متولد گاتهام
شروع جوکر با آن عنوان بندی برادران وارنر به خودی خود و به تنهایی دهه ی هشتاد را روایت می کند و با گذشت چند دقیقه و ارائه ی تصاویری از به هم ریختگی شهر گاتهام،در تاریکی ما را به درون زندگی مردمانی می برد که با خندیدن بیگانه اند و در این میان آرتور فلکِ مهربانی هم هست که فقط دوست دارد زندگی کند و مردم را بخنداند،گاه با طعنه به همسایه و گاه ...
ریتم فیلم بعضی جاها خیلی کند است و از چند جهت می خواهد مشکل جوکر را به تصویر لکشد و تاحدی ناموفق است ولی بازی فینیکس تاحد زیادی از پس آن در آمده و در کل فیلم بدی نیست.
اگر دقت کرده باشید اخر فیلم* جوکر دارد با قدم های خونی در راهروی تیمارستان قدم می زند و زمانی که به اخر راهرو
می رسد*معلوم نیست مسولان تیمارستان جوکر را دنبال می کند یا جوکر ادام های تیمارستان را از انجا ازاد می کند
ولی معلوم است جوکر روانشناس داخل تیمارستان را کشته است.
اگر به اول فیلم دقت کرده باشید جوکر در بیرون از تیمارستان با روانشناسش گفت و گو می کند و اخر فیلم با روانشناس داخل تیمارستان گفت گو می کند و در اخر گفت گو اورا می کشد
تنها راه برای فهمیدن این راز ها این است فیلم جوکر 2 ساخته شود
فیلم را یک بار دیگر دیدم. همهی حرف فیلم، از یک منظر، تحقیر است. انسانی که تحقیر میشود، فقط به دنبال تثبیت خودش است. برخی جسورترند و در جهتِ این تثبیت، دست به هر کاری میزنند (مانند جوکر)؛ و برخی ترسوترند و بیشتر، خودخوری میکنند. اما این معنا از تحقیر، معنای روانشناختیست. تحقیر، معنای فلسفی نیز دارد. تحقیر، از نظر فلسفی، امری همگانیست. همهی انسانها محقر هستند؛ از همان کودکی. ناتوانیهای طبیعیِ و ناگزیریِ ما انسانها تحقیرکننده است. و نکته این است که این تحقیرِ همگانی و طبیعی و ناگزیر، باید مدیریت و مهار شود، تا آسیبهایش کم شود و مزایایش افزون گردد. و این مهار و مدیریت، همان تربیت است. پس همهی ما، بالقوه، یک جوکر هستیم. و عواملِ گوناگونِ تربیتی و محیطیِ نامناسب و غلط، باعث میشود که این قوه، فعلیت یابد.