حشمت که در شیراز به حرفه حمالی اشتغال دارد اندک اندک سرمایه ای گرد می آورد. ابتدا صاحب یک دکه و بعد مغازه و بالاخره حجره قند فروشی می شود. جنگ جهانی اول در می گیرد، حشمت کیسه های قندش را احتکار می کند و پس از مدتی به چندین برابر قیمت به قشون (S.P.R) می فروشد و با پولی که از این راه نصیبش می شود به تهران می آید و تصمیم می گیرد که مثل پولدارها زندگی کند و لی چون اصل و نسب درستی ندارد و از فرهنگ ویژه پولداران نیز بی بهره است. ببازی گرفته نمی شود. حشمت می کوشد با استفاده از ثروتی که بهم زده است، به این آرزو جامه عمل بپوشاند و برای خودش کسی بشود. پس از صرف پول فراوان و نیروی بسیار، وقتی درمی یابد که بزودی به همه خواسته هایش دست خواهد یافت تحمل این همه شادی و خوشبختی را نمی آورد و از ذوق سکته می کند.