گناه من

در انتظار آمدن قطارم. قطاری که مسافرم در آن نیست. من هم در ایستگاه نیستم، روی ریلم. قطار هر لحظه نزدیکتر می شود. آنطرف خط غربیه ای مرا می بیند. به او خیره می شوم، امید می بینم و...روزهایی گذشت، در چشمانش گناه دیدم و حسرت و او چشمانش را بست.