با آغاز جنگ، یک گروه داوطلب و بسیجی قصد رفتن به آبادان را دارند، تا در شکستن محاصره شهر سهیم باشند. جاده های اصلی منتهی به شهر، در دست عراقی هاست و هواپیماهای شکاری شان، شهرها و دیگر مواضع اطراف آبادان را برای جلوگیری از نیرورسانی زیر بمباران گرفته است. افسر فرمانده، انتقال داوطلبان به آبادان را ناممکن می داند، و آنها را به صبر و انتظار در نوبت دعوت می کند. گروه، پس از پنج روز انتظار درصدد رساندن خود به آبادان به هر قیمت می شود و بنا به پیشنهاد یکی از داوطلبان، تصمیم به سفر از راه دریا می گیرند. ناخدا زبیر تنها فردی است که برای کمک های پشت جبهه از راه دریا راهی آبادان است، ولی لنج او گنجایش بیست داوطلب جنگی با آذوقه و مهمات را ندارد. به پیشنهاد اکبر، سرگروه داوطلبان، یک جهاز لکنتی به عنوان وسیله سفر به لنج یدک می شود، اما هفت سرنشین یدک با بریده شدن طناب از لنج جدا می افتند و در دریا ناپدید می شوند. از سویی دیگر با از کارافتادن موتور لنج، آنها نیز قادر به یافتن گمشدگان نمی شوند. وجود کوسه ها، توفان دریایی، تشنگی و حضور در منطقه جنگی با دشمن همگی را تهدید می کند، تا اینکه با جانفشانی جاشوی لنج موفق به راه اندازی آن و یافتن گمشدگان می شوند، در حالیکه با مرگ یکی از سرنشینان یدک، برادر او سخت تحت تأثیر قرار گرفته است.