به خاطر همه چیز

صنوبر، به خاطر بیماری مادربزرگش و نیاز به عمل جراحی، به مقداری پول نیاز دارد که حتی فروش وسایل مختصر خانه شان هم این مقدار پول را تأمین نمی کند. زینت، سرپرست کارگاه تولیدی که صنوبر در آن کار می کند، به تشویق عالیه دوست صنوبر یکی دیگر از کارگران کارگاه، مقداری پول از صندوق برمی دارد که بعد با اضافه کاری شبانه آن را تأمین کنند و عالیه هم به صنوبر می گوید که پول را از مادرش گرفته است. به تدریج بقیه کارگران هم در جریان این تبانی قرار می گیرند، و هر کدام به نوعی از سر میل یا اجبار با آنان همراه می شوند. بالاخره صنوبر آخرین کسی است که در جریان فداکاری دوستان و همکارانش قرار می گیرد.