قاسم جولائی (حسن دارابی)، دانش آموزی حدوداً ده ساله، شیفته ی فوتبال است. او به رغم اعتراض های مادرش پیوسته به بازی فوتبال در کوچه می پردازد، دیر به کلاس درس می رسد، مدام درباره ی فوتبال صحبت می کند و به قدری شیفته این بازی است که تصمیم می گیرد برای دیدن مسابقه ای به تهران برود. برای عملی کردن منظورش به سی تومان پول سفر احتیاج دارد و برای تأمین آن اندوخته ی ناچیز مادرش را می دزدد، بچه های خردسال دبستانی را فریب می دهد و در ازای پنج ریال با یک دوربین قراضه عکس های قلابی از آنها می گیرد، و سرانجام توپ و دروازه های تیم محله شان را می فروشد و شبانه به تهران می رود خود را به ورزشگاه امجدیه می رساند. سه ساعت به وقت مسابقه باقی مانده است. او که تمام شب را در اتوبوس بیدار بیدار بوده و خسته است، در سایه درختی به خواب فرو می رود. در خواب کابوس می بیند: در مدرسه او را به جرم تقلب تنبیه می کنند، و دانش آموزانی که او را دنبال کرده و گرفته اند با هو و جنجال به تماشای صحنه ی فلک شدن او می ایستند. قاسم آشفته از خواب بیدار می شود و مسابقه را پایان یافته و ورزشگاه را خالی از تماشاچی می بیند.