احمد علوی و مریم مستوفی زندگی مرفهی دارند. سردردهای مریم آرامش آن ها را سلب می کند. دکتر صداقت، دوست احمد، که به تازگی از اروپا بازگشته است، سردردهای مریم را ناشی از تومور مغزی تشخیص می دهد. به رغم تلاش احمد برای پنهان نگاه داشتن بیماری از همسرش، مریم به تصادف از مرگ قریب الوقوع خود مطلع می شود. و در فرصت باقی مانده گذشته و روابط خانوادگی اش را مرور می کند. کدورت های خانوادگی با برادرش را کنار می گذارد و با عیادت از بیماران دیگر و گفت و گو با آن ها می کوشد تا مسایل و مشکلات آن ها را حل کند. سرانجام نیز تصمیم می گیرد با اهدای کلیه های خود زندگی بیمار دیگری را نجات بخشد.