در پی موشک باران تهران، یک گروه ده نفری از بسیجیان به فرماندهی محمود کاوه برای انهدام سکوهای موشکی با چتر نجات در عمق خاک عراق فرود می آیند و به محض ورود، در محاصره نیروهای عراقی قرار می گیرند و همه شان، جز مرتضی و محمود که اسیر می شوند، به شهادت می رسند. فرمانده عراقی ها به یاد می آورد که محمود پیش از انقلاب، قهرمان تیراندازی مسابقات پیمان سنتو بوده و پس از شکنجه دادن آنها، دستور انتقال شان به اردوگاه اسیران را صادر می کند. بین راه مرتضی و محمود نگهبانان خود در کامیون ارتشی را خلع سلاح می کنند، اما مرتضی پشت فرمان اتومبیل تیر خورده و شهید می شود. محمود به تنهایی خود را به محل سکوی پرتاب موشک ها می رساند و آنجا را با سلاح هایی که از پایگاه عراقی ها ربوده منهدم می کند. فرمانده نیروهای عراقی محمود را می یابد و او را تعقیب می کند؛ اما در یک نبرد تن به تن، محمود او را نیز از پای درمی آورد و راهی وطن می شود.