زهرا دختر سیزده ساله و کناره گیری است و به همین جهت مربی مدرسه، کنجکاوانه او را زیر نظر دارد. او برای خود پدری مقوائی ساخته و هر آنچه که در درونش است با آدمک مقوائی در میان می گذارد اما در موضوع انشایش خود را فرزند پدری شهید می نامد. مربی در خصوص او به تحقیق می پردازد و در می یابد که پدر زهرا معتاد و خانواده اش به شدت پریشان و آشفته است که با پیگیری های مربی، پدر مصمم به ترک اعتیاد و بازگشت به زندگی می شود.