چون باد

مرتضی پس از فراغت از درس و مشق با کار در یک کارگاه و اندوختن دستمزد ماهیانه قصد دارد یک دو چرخه تهیه کند. رحیم، پدر مرتضی، که مخالف کار کردن پسر است به او توصیه می کند درس های سال آینده را مطالعه کند. اما آقابزرگ، پدر رحیم، با کار کردن مرتضی موافق است. مادر نیز کم و بیش موافق پسر است و کاری در یک کارگاه پرس کاری برای مرتضی می یابد. آقابزرگ در پی بحث و جدل با فرزندش، رحیم، خانه را به قهر ترک می کند. او که خوشنویس است می کوشد با دوستش آقانظیر یک کتیبه ی قدیمی را بازسازی کند. آقانظیر به علت کهولت سن از داربست سقوط می کند و می میرد. خویشاوندان آقانظیر فوت بزرگ خانواده را به گردن آقابزرگ می اندازند. آقا بزرگ آشفته و سرگردان خود را از همه جا پنهان می کند. مرتضی که به آقابزرگ علاقه دارد، به کمک یکی از همکارانش به نام عبدالله به جست و جوی او برمی خیزد. پاهای آقابزرگ در تصادف اتومبیل می شکند و رحیم که پول بیمارستان را ندارد شاهد است که پسرش هزینه ی درمان آقابزرگ را می پردازد. آقا بزرگ نیز پس از مرخص شدن از بیمارستان یکی از اشیای گران بهای خود را می فروشد و دوچرخه ای برای مرتضی می خرد.