ابتذال در سینما، زیاد از حد؟

فیلم های بد، بدتر و افتضاح در سینمای ایران بسیار زیاد شده. اما بدتر از همه ی اینها فیلم های مبتذله که بیش از حدی شده که کسی در سال 57 تصور می کرد. سالی که امام خمینی اجازه ساخت فیلم در ایران را دادند. اما الان فیلم های مبتذل به یک چیز رایج تبدیل شده و برای مردم ایران معمولی شده. اما بدتر از اینها مجوز کردن همچین فیلم هایی است. شاید کمترین شدت مبتذلیت در فیلم آینه بغل باشد که مجوز گرفتن این فیلم چیز بعیدی نیست و خب چیزی هم برای مجوز گرفتنش وجود ندارد اما فیلمهایی مثل سامورایی در برلین، اخراجی ها 3، پنجاه کیلو آلبالو، سلام بمبئی و... عجیب است. در این فیلم هایی که گفتم شاید در آوردن اسم های سلام بمبئی و پنجاه کیلو آلبالو تعجب کنید، اما فیلم های اخراجی ها 3 و سامورایی در برلین شوکی را به ما وارد می کند. حالا میگوییم اخراجی های 3 می خواهد بگوید گول تبلیغات را نخوریم(با ارفاق از تمام توهیناتش به ایران!) سامورایی در برلین با تمام بی نزاکتی هایش دیگر چرا مجوز گرفته؟ اصلا چرا مجوز ساخت گرفته؟ اصلا چرا نویسنده اش فیلم را نوشته که به جمع مبتذلترین فیلم های ایران بپیوندد؟ متاسفانه شاید از 20 فیلمی که در ایران ساخته می شود، 13 فیلم مبتذل باشد! بدترین اتفاق هم اینه که همچین فیلم هایی مخاطب عام دارد! حالا شما احساس فیلم دوستان را در حین خواندن نظرات مثبت این فیلم های مبتذل ببینید! آدم می خواهد سکته کند! از تمام این ها، منوچهر هادی، مبتذل ساز ترین فیلمساز ایرانی است. منوچهر هادی را اصلا میشه گفت هیچکدام از کارهایش را نبینید! فیلم هایی که موذل سینمای ایران است! حالا شما فکر کنید الان که فیلم های متذل زیاده، بچه های ما بزرگ شدند چه وضعی خواهد بود. اما ما چشم انتظارمان به وزارت ارشاد هم است. اگر همچین فیلم هایی مجوز نگیرند، دیگر کسی از این مزخرفات نمی سازد! امیدوار می مانیم تا از این وضعیت بد سینما رهایی یابیم. ای کاش روزی برسه نسل فیلم های مبتذل هم مثل دایناسور ها منقرض بشود!