جستجو در سایت

1396/11/19 17:24

پوریا آذربایجانی: «جشن دلتنگی» بیشتر در مورد خطر تنها شدن انسان‌هاست

پوریا آذربایجانی: «جشن دلتنگی» بیشتر در مورد خطر تنها شدن انسان‌هاست
جلسه پرسش و پاسخ فیلم سینمایی «جشن دلتنگی » با حضور پوریا آذربایجانی؛ کارگردان فیلم، علی قائم مقامی؛ تهیه کننده، مونا سرتوه؛ فیلمنامه نویس، خشایار موحدیان؛ تدوینگر، علیرضا زرین دست؛ مدیر فیلمبرداری، ساغر قناعت؛ بازیگر فیلم و با مدیریت محمود گبرلو عصر امروز پنجشنبه هفدهم بهمن‌ماه در پردیس سینما گالری ملت برگزار شد.

به گزارش سلام سینما به نقل از ستاد خبری جشنواره فیلم فجر، در آغاز جلسه خبرنگاری درباره ایده شکل‌گیری این فیلم پرسید و آذربایجانی در پاسخ گفت: فکر می‌کنم نوع استفاده ما از فضای مجازی علاوه بر همه خوبی‌هایش، مضراتی دارد. آدم فکر می‌کند کلی انسان در کنار او هستند، اما در واقعیت اینطور نیست. در مهمانی‌های ما هم وضعیت همین است و واقعا به مسئله مهمی تبدیل شده و فکر کردیم خیلی بامزه است چنین قصه‌ای تعریف کنیم و آینه جلوی آدم‌ها بگیرم تا آنها بدانند که چنین وضعیتی وجود دارد.

مونا سرتوه در ادامه افزود: کار اصلی من عکاسی است و معتقدم اینستاگرام هم که برای عکاسی بود تغییر کاربردی داد و درگیری آدم‌ها با فضای مجازی و توهمی که همه ما دچارش شده‌ایم، در این فضا ایده نوشتن فیلم را به ما داد. من فکر می‌کنم در این زمانه خاص، نوشتن چنین فیلمنامه‌ای مهم است.

اویسی از مجله سینما تلویزیونی ایران در ادامه پرسید: اسم فیلم از کجا آمده و این که شما نگاهی سیاه و سفید به فضای مجازی داشتید آیا فکر می‌کنید تاثیر دلخواه‌تان را روی مخاطب می‌گذارد؟ و سوال سوم: کاراکترها منفعل بودند، آیا می‌توانند تاثیرگذار باشند؟

پوریا آذربایجانی گفت: نام فیلم را از داستان عباس معروفی گرفتم... من فکر می‌کنم فضای مجازی مهمانی است که میوه آن در نهایت تنهایی خواهد بود. نمی‌توانی در این فضا حرف بزنی و هر کاری کنی، پیش‌قضاوت‌هایی وجود دارد. من نمی‌خواستم نگاهم سیاه و سفید باشد و از قصه‌هایی که شنیدم، گرته‌برداری کردم و کمترین دخل و تصرف را در این داستان‌ها انجام دادم. این که فیلم چه تأثیری روی مخاطب خواهد گذاشت، نمی‌دانم. البته من فیلم را کنار برخی آدم‌ها دیدم و دریافتم که عده‌ای خوش‌شان آمد و برایم جالب بود که عده‌ای حتی در حین تماشای فیلم اینستاگرام را چک می‌کردند!

علی پاکزاد از سینما سینما پرسید: شما دغدغه بزرگی داشتید ولی ما اوج و فرود آنچنانی در فیلم نمی‌بینیم؟ آیا نمی‌توانستید این فیلم را به شکل مستند داستانی ارائه بدهید؟ ما همه در فضای مجازی هستیم و این مشکلات را می‌دانیم ولی با دیدن اثر شما حس نمی‌کردیم فیلم سینمایی می‌بینیم. در مورد این نکته توضیح دهید که نمی‌توانستید  شکل تعریف خود را تغییر دهید که بیشتر درک شود؟

آذربایجانی گفت: می‌توانستیم قصه‌ای با منطق ارسطویی داشته باشیم. این فیلم من است و ما اینطور به آن پرداختیم. منطق روایی آن را ما اینطور انتخاب کردیم و هرکس دیگری به شکل دیگری این کار را می‌کرد. شاید شما بدانید وضعیت فضای مجازی چیست اما من مطمئنم امروز عده زیادی که در این فضای مجازی زندگی می‌کنند از خیلی حقایق دور هستند. 
من نمی‌توانم شما و کسانی را که در این نشست هستند، ملاک قرار دهم. شما قشری هستید که مطالعات اجتماعی بیشتری دارید. من می‌خواستم بر  قشری که نمی‌دانند در فضای مجازی چه اتفاقی برایشان می‌افتد، تاثیر بگذارم.

او ادامه داد: کار با علیرضا زرین دست برایم خیلی جالب بود و این را به عنوان نقطه ویژه‌ای در فیلمم در نظر دارم. فکر می‌کردم براساس شنیده‌هایم، او نمی‌گذارد فیلم خودم را بسازم اما واقعیت این است در کنار زرین‌دست کلاس درس گذراندم. خبرنگار دیگری پرسید: شما چقدر در زندگی خودتان مقید به استفاده از فضای مجازی هستید؟

آذربایجانی گفت: من نمی‌گویم استفاده از تکنولوژی به صورت مطلق بد است. من می‌گویم نوع استفاده باید کنترل شده باشد. اگر فیلم صفحه اینستاگرام دارد، به این دلیل است که من ضد شبکه‌های مجازی نیستم. این فیلم بیشتر از اینکه درباه اینستاگرام باشد در مورد خطر تنهاشدن در اثر استفاده از فضای مجازی است.


فیلم های مرتبط