با پایان گرفتن سریال «جان سخت»، حال زمان مناسبی برای ارزیابی واکنش‌ها و نظرات منتقدان و مخاطبان در مورد این اثر پر مخاطب است.

سریال با حضور بازیگران جوان و شناخته‌شده و پرداختن به ژانر اکشن و اجتماعی، موفق شد تا با وجود فراز و نشیب‌های پخش، توجه مخاطبان زیادی را جلب کند. به ویژه پایان غافلگیرکننده آن باعث شد تا سوالات زیادی پیرامون سرنوشت شخصیت‌ها ایجاد شود.

بررسی نقاط قوت و ضعف «جان سخت» از نگاه منتقدان

کارگردانی و نویسندگی مصطفی تقی‌زاده با تأکید بر فضای خشن و پر تنش، تلاش کرده است تا با ایجاد موقعیت‌های پر از تعلیق، مخاطب را درگیر قصه کند. منتقدان بسیاری معتقدند که «جان سخت» با فضاسازی تاریک و شخصیت‌های پیچیده، تصویری ملموس از روابط در طبقات پایین جامعه را به نمایش گذاشته است. این سریال به خوبی از خشونت روزمره و احساس فشار روانی در موقعیت‌های خاص بهره برده است. به خصوص که در این دوره جامعه ایران بیش از هر زمان دیگری شاهد خشونت‌های عریان در سطح جامعه است.

در طرف مقابل، برخی منتقدان خشونت جاری در سریال را بیش از حد ارزیابی می‌کنند و معتقدند که این خشونت‌ها بیش از آنکه به پیشبرد داستان یا شخصیت‌ها کمک کند، تبدیل به یک عنصر تکراری شده است. در این نگاه، شخصیت‌ها بیشتر به تیپ‌های ساده‌ای از «زورگو»، «مظلوم» یا «خائن» تبدیل شده‌اند که مخاطب کمتر می‌تواند با آن‌ها ارتباط برقرار کند. همچنین در این بخش، عدم تنوع در داستان و تکرار برخی موقعیت‌ها از سوی منتقدان مطرح شده است.

مسئله روایت و ساختار سریال نیز در میان منتقدان بحث‌برانگیز بوده است. برخی منتقدان به ساختار کلاسیک و سرعت بالای حوادث در سریال اشاره کرده‌اند که باعث شده تا مخاطب به‌طور مداوم درگیرقصه و احوال شخصیت‌ها شود، در حالی که مخالفان این شتاب را به قیمت از دست رفتن جزئیات و ظرافت‌های داستانی می‌دانند. آن‌ها بر این باورند که از قسمت‌هایی به بعد، سریال به‌جای پیشرفت، دچار رکود شده و پیچش‌های داستان قابل پیش‌بینی شده است. هر چند که 5 قسمت پایانی دوباره مسیر سریال را تغییر داده و آن را به اوج می‌رساند. برخی منتقدان معتقدند برخلاف بسیاری از سریال‌های ایرانی که در یک سوم پایانی حرفی برای گفتن ندارند، جان سخت توانسته بسیار موفق عمل کند. از منظر این منتقدان عملا پایان‌بندی این سریال به نقطه آن بدل شده است.

برخی نیز این سریال را با سریال موفق پوست شیر که ستاره‌هایی چون شهاب حسینی و هادی حجازی‌فر در آن حضور داشتند، مقایسه کرده و آن را همتزار با این سریال ارزیابی کرده‌اند. 

مجتبی پیرزاده، نسرین مقانلو و علی عمرانی بسیار مورد تحسین قرار گرفته‌اند. منتقدان معتقدند بازی آنها با ظرافت‌های خاصی همراه است که مشخصا موجب تمایز آنها از دیگر بازیگران سریال می‌شود. از سویی دیگر نقدهایی هم به بازی برخی بازیگران فرعی وارد شده است. این نقدها بیشتر به اغراق در اجرا یا عدم هم‌خوانی با فضای داستان مربوط می‌شود. یکی از مخاطبان به خوبی اشاره کرده که گاهی بازیگران به‌جای پیشبرد داستان، به نمایش شخصیت خود مشغول هستند.

واکنش‌ کاربران شبکه‌های اجتماعی به قسمت‌های پایانی «جان سخت»

در فضای مجازی نیز واکنش‌ها به سریال «جان سخت» گسترده بوده است. کاربران بسیاری به‌ویژه درباره قسمت‌های پایانی، واکنش‌هایی احساسی، هیجان‌زده یا متناقض نشان داده‌اند. برای نمونه، درباره قسمت هجدهم- که نقطه اوج ماجرا محسوب می‌شود - کاربری نوشته:

«برای قسمت هجدهم کلی حدس و گمان بود، هیچ‌کدوم‌مون درست نبود؛ نه کاوه برادر شاهین بود، نه هانیه با بچه‌ها همدستی کرده برای پیدا کردن شهرام.»

عده‌ای نیز بر این باور بودند که داستان از قسمت سیزدهم به بعد وارد یک مسیر جدی‌تر و جذاب‌تر شده است. به‌گفته‌ یکی از مخاطبان: «از سیزده به بعد تازه سریال جون گرفت. قبلش انگار فقط درگیری بود بدون هدف.»
یا فردی که خشونت سریال را چنین نقد کرده: «این همه خشونت لازمه؟ انگار همه چی فقط داد و کتک‌کاریه. یه نفس به مخاطب نمی‌دن.»

در نهایت، «جان سخت» به‌عنوان یک سریال پرتنش و حادثه‌ای، توانسته واکنش‌های مختلفی را برانگیزد و به یکی از پدیده‌های شبکه نمایش خانگی بدل شود.