پایان ناامیدکننده برای مرموزترین ضدقهرمان My Hero Academia
.jpg?w=1200&q=75)
در دنیای «آکادمی قهرمان من» (My Hero Academia)، ضدقهرمانان اغلب فراتر از چهرههای صرفاً شرور ترسیم میشوند. شخصیتهایی چون تومورا شیگاراگی یا دابی با گذشتههای تراژیک و اهداف پیچیده، به بیننده فرصت درک و همدلی میدهند. اما در این میان، کوروجیری، شخصیت مرموز و آرام عضو لیگ شروران مسیر متفاوتی را پیمود؛ مسیری که بسیاری معتقدند پایان آن با پتانسیل شخصیت همخوانی نداشت.
بیشتر بخوانید: بازگشت غیرمنتظره باکگو در تیزر فصل پایانی My Hero Academia
کوروجیری ابتدا بهعنوان نیرویی ثباتبخش در کنار تومورا معرفی شد؛ فردی که برخلاف چهرههای خشنتری مانند ماسکولار، رفتاری پدرانه و مهربانانه داشت. کوئرک او (Warp Gate) نیز با ویژگیهای غیرتهاجمیاش، بازتابی از همین طبیعت آرام بود؛ ابزاری برای نجات و فرار، نه برای حمله.
با این حال، داستان ناگهان چرخشی یافت و هویت واقعی کوروجیری بهعنوان نوموی اوبورو شیراکومو، دوست سابق ارسرهد، فاش شد. این تغییر جهت، درحالیکه میتوانست به تقویت بار احساسی داستان کمک کند، در عمل کوروجیری را به یک ابزار داستانی برای پیشبرد روایت قهرمانان بدل کرد. نه تنها شخصیتپردازی مستقل او کمرنگ شد، بلکه فرصت پرداخت دقیقتری به رابطهاش با تومورا و نقشش بهعنوان یک «ضدقهرمان حمایتگر» نیز از بین رفت.
بسیاری از طرفداران معتقدند که کوروجیری باید نقش خود را بهعنوان یک شخصیت منحصر به فرد، یک ضدقهرمان با قلبی مهربان، تا انتها حفظ میکرد. ترکیب داستان نومو شدن شیراکومو در قالب یک آرک کوتاه و مستقل میتوانست هم پتانسیل احساسی آن روایت را حفظ کند و هم از کوروجیری چهرهای انسانیتر و تأثیرگذارتر در نبرد نهایی بسازد.
در نهایت، آکادمی قهرمان من فرصت نادری را برای نمایش چهرهای متفاوت از شروران از دست داد. شخصیتی که نه بهدلیل قدرت یا خشونت، بلکه بهواسطه حمایت و آرامشش در دل آشوبها، میتوانست در خاطر مخاطبان ماندگار شود.